Henryk Pytel – Wikipedia, wolna encyklopedia

Henryk Pytel

Data i miejsce urodzenia	15 września 1955 Sosnowiec
Data śmierci	27 stycznia 2024
Obywatelstwo	Polska
Wzrost	176 cm
Pozycja	napastnik
Odznaczenia

Henryk Tomasz Pytel (ur. 15 września 1955 w Sosnowcu, zm. 27 stycznia 2024^[1]) – polski hokeista grający na pozycji napastnika, reprezentant kraju, trzykrotny olimpijczyk.

Skrzydłowy napastnik, wychowanek i w latach 1971–1983 zawodnik Zagłębia Sosnowiec. Cztery razy zdobywał tytuł mistrza Polski i dwa razy wicemistrza. W ekstraklasie polskiej rozegrał 344 mecze strzelając 270 bramek. W sezonie 1975/1976 zdobył tytuł króla strzelców ekstraklasy.

W 1983 roku wyjechał do Niemiec, gdzie grał w klubach EV Landshut, ESC Wolfsburg i Fronten. W 1984 został najskuteczniejszym strzelcem Bundesligi, zdobywając 52 bramki w sezonie.

W latach 1975–1986 w reprezentacji rozegrał 129 meczów, w których zdobył 77 bramek (2. miejsce w historii polskiego hokeja). Trzykrotnie wziął udział w igrzyskach olimpijskich (Innsbruck 1976, Lake Placid 1980, Sarajewo 1984 oraz w ośmiu turniejach o mistrzostwo świata.

W 1993 roku powrócił do Polski. W sezonie 2004/2005 był trenerem hokeistów Zagłębia Sosnowiec (wspólnie z Andrzejem Nowakiem), od stycznia 2006 roku był asystentem trenera Krzysztofa Podsiadły.

Henryk Pytel spoczął na cmentarzu parafialnym przy ulicy Smutnej w Sosnowcu^[2].

• Srebrny Krzyż Zasługi (2005)^[3]

• Henryk Pytel w bazie Eliteprospects.com (ang.)
• Polski Komitet Olimpijski: Henryk Pytel – sylwetka w portalu www.olimpijski.pl. www.olimpijski.pl. [dostęp 2014-12-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-10-29)]. (pol.).