Andrzej de Lazari – Wikipedia, wolna encyklopedia

Andrzej de Lazari

Państwo działania	Polska
Data urodzenia	2 stycznia 1946
Profesor doktor habilitowany nauk humanistycznych
Specjalność: historia idei, rusycystyka
Alma Mater	Uniwersytet Warszawski
Doktorat	1981 – literaturoznawstwo UŁ
Habilitacja	1989 – literaturoznawstwo rosyjskie UW
Profesura	15 listopada 1997
Polska Akademia Nauk
Status	Wydziału I Nauk Humanistycznych i Społecznych – Komitetu Słowianoznawstwa
Profesor zwyczajny
Uczelnia	Uniwersytet Łódzki
Uczelnia	Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu

Andrzej Dymitr de Lazari (ur. 2 stycznia 1946) – polski literaturoznawca, filolog, historyk filozofii i idei, rosjoznawca, sowietolog, politolog, publicysta, tłumacz. Profesor nauk humanistycznych, nauczyciel akademicki Uniwersytetu Łódzkiego, Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu i Akademii Humanistyczno-Ekonomicznej w Łodzi.

W 1969 ukończył studia literaturoznawcze na Uniwersytecie Warszawskim. W 1981 uzyskał stopień doktora nauk humanistycznych w zakresie literaturoznawstwa na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Łódzkiego (praca: Apollon Grigorjew – myśliciel i krytyk; promotor: Andrzej Walicki), a w 1989 na Wydziale Lingwistyki Stosowanej i Filologii Wschodniosłowiańskich Uniwersytetu Warszawskiego uzyskał stopień doktora habilitowanego ze specjalnością w zakresie literaturoznawstwa rosyjskiego na podstawie monografii „Poczwiennictwo”. Z badań nad historią idei w Rosji. W 1997 uzyskał tytuł profesora.

Uczeń prof. Andrzeja Walickiego, znawca problematyki historii rosyjskiej kultury, religii, filozofii i myśli społeczno-politycznej. Kierownik Katedry Europy Środkowej i Wschodniej Instytutu Studiów Międzynarodowych Uniwersytetu Łódzkiego. Kierował również Interdyscyplinarnymi Zespołami Badań w UŁ: Religioznawczym i Sowietologicznym. W latach 2001–2004 był kierownikiem pracy badawczej „Wzajemne uprzedzenia pomiędzy Polakami i Rosjanami” w Polskim Instytucie Spraw Międzynarodowych. Na UMK w Toruniu związany był z Instytutem Politologii na Wydziale Humanistycznym oraz Instytutem Filologii Słowiańskiej na Wydziale Filologicznym.

Autor wielu publikacji na temat historii Rosji i jej kultury oraz stosunków polsko-rosyjskich. Propagator poglądu, że nie należy obwiniać Rosjan za zbrodnię katyńską, gdyż to nie oni decydowali o tragicznym losie polskich jeńców^[1].

Z ramienia ugrupowania Nowoczesna startował bez powodzenia w wyborach w 2015 do Senatu z okręgu 23^[2].

Od września 2016 do stycznia 2017 rektor Akademii Humanistyczno-Ekonomicznej w Łodzi^[3].

Współzałożyciel w 2017 i prezes Stowarzyszenia Mosty Europy (rozwiązanego w 2019 z przyczyn ekonomicznych)^[4].

Jest wnukiem Konstantego de Lazari i siostrzeńcem Iji Lazari-Pawłowskiej. Jego córką jest Katarzyna de Lazari-Radek^[5].

• „Poczwiennictwo”. Z badań nad historią idei w Rosji, Łódź 1988
• Mentalność rosyjska. Słownik, Katowice 1995 (redakcja)
• Idee w Rosji. Leksykon rosyjsko-polsko-angielski, t. 1–5, Warszawa 1999, Łódź 1999–2003
• W kręgu Fiodora Dostojewskiego. „Poczwiennictwo”, Łódź 2000
• Wzajemne uprzedzenia pomiędzy Polakami i Rosjanami, materiały konferencyjne, Łódź, 2–5 grudnia 2001, Łódź 2001 (redakcja)
• Dusza polska i rosyjska (od Adama Mickiewicza i Aleksandra Puszkina do Czesława Miłosza i Aleksandra Sołżenicyna), materiały do „katalogu” wzajemnych uprzedzeń Polaków i Rosjan, Warszawa 2004 (redakcja)
• Polacy i Rosjanie: przezwyciężanie uprzedzeń, Łódź 2006 (redakcja: Andrzej de Lazari, Tatiana Rongińska)
• Zaprogramowanie kulturowe narodów Europy, Łódź 2007 (redakcja: Andrzej de Lazari, Olga Nadskakuła, Magdalena Żakowska)
• Polacy i Rosjanie we wzajemnej karykaturze, Warszawa 2008 (współautor: Oleg Riabow)
• Polskie i rosyjskie problemy z rosyjskością, Łódź 2009
• Europa i Niedźwiedź, Warszawa 2013 (współautorzy: Oleg Riabow, Magdalena Żakowska)

• Ija Lazari-Pawłowska
• Bałałajki

• Prof. dr hab. Andrzej Lazari, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2008-11-06] .
• Andrzej de Lazari – strona prywatna
• Współcześni slawiści polscy. Informator (redakcja naukowa Eliza Małek, Małgorzata Korytkowska), Wydawnictwo Bohdan Grell i córka s.c., Kraków 2000, s. 54-55.
• Nikołaj de Lazari, Szkice na papierze, Łódź 2014.