Anita Ekberg – Wikipedia, wolna encyklopedia

Anita Ekberg
	; Anita Ekberg w 1956
Imię i nazwisko	Kerstin Anita Marianne Ekberg
Data i miejsce urodzenia	29 września 1931 ; Malmö
Data i miejsce śmierci	11 stycznia 2015 ; Rocca di Papa
Zawód	aktorka
Współmałżonek	1) Anthony Steel; (1956−1959; rozwód); 2) Rik Van Nutter; (1963−1975; rozwód)
Lata aktywności	1953−2002
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Cytaty w Wikicytatach

Anita Ekberg, właściwie Kerstin Anita Marianne Ekberg (ur. 29 września 1931 w Malmö, zm. 11 stycznia 2015 w Rocca di Papa^[1]^[2]) – szwedzka aktorka i modelka.

Życiorys

W 1950 została Miss Szwecji i Miss Universe. Występowała w roli Sylvii w Słodkim życiu (1960) Federico Felliniego, z którego scena kąpieli w rzymskiej fontannie di Trevi należy do najsłynniejszych w dziejach kina. Po latach wystąpiła razem ze swoim partnerem ze Słodkiego życia, Marcello Mastroiannim, we wspomnieniowym filmie Felliniego pt. Wywiad (1987).

W 1995 wybrana jedną ze 100 najseksowniejszych gwiazd w historii kina (miejsce 98.) według magazynu „Empire”.

Zmarła w wieku 83 lat w klinice w Rocca di Papa niedaleko Rzymu.

Hazardzista z Missisipi (1953) jako honorowa dziewczyna
Złote ostrze (1953) jako służąca
Abbott i Costello lecą na Marsa (1953) jako strażniczka z Venus
Artyści i modele (1955) jako Anita
Chiński szlak (1955) jako Wei Ling
Powrót z wieczności (1956) jako Rena
Zarak (1956) jako Salma
Wojna i pokój (1956) jako Helena Kuragina
Valerie (1957) jako Valerie Horvat
Paryskie wakacje (1958) jako Zara
Pod znakiem Rzymu (1959) jako królowa Zenobia
Słodkie życie (1960) jako Sylvia
Za zamkniętymi drzwiami (1961) jako Olga Duvovich
Mongołowie (1961) jako Hulina
Boccaccio ’70 (1962) jako Anita (w noweli pt. Kuszenie doktora Antoniego w reż. Federico Felliniego)
Czworo z Teksasu (1963) jako Elya Carlson
A... B... C... (1965) jako Amanda Cross
Karuzela miłości (1965) jako Lolita Young
Przepraszam, pan jest za czy przeciw? (1966) jako baronowa Olga
Siedem razy kobieta (1967) jako Claudie
Malenka (1969) jako Malenka/Sylvia Morel
Jeśli dziś wtorek, to jesteśmy w Belgii (1969) jako wykonawczyni
Klauni (1970) – w roli samej siebie
Rozwód (1970) jako Flavia
Mordercza zakonnica (1978) jako s. Gertruda
Wywiad (1987) – w roli samej siebie