Ansfryd – Wikipedia, wolna encyklopedia

Święty
Ansfryd z Utrechtu (OSB)
Ansfried
	graf; biskup
	; Święty Ansfryd (z lewej) i Hilsondis na witrażu w klasztorze w Thorn.
Data i miejsce śmierci	3 maja 1010 ; klasztor Hohorst (Heiligenberg)
Czczony przez	Kościół katolicki
Wspomnienie	3 maja

Ansfryd z Utrechtu, Święty Ansfryd, również: Ansfried (Ansfrid, Ansfridus) z Utrechtu (ur. ?, zm. 3 maja 1010) – graf Leuven w Brabancji, benedyktyn i biskup Utrechtu, święty Kościoła katolickiego.

O jego życiu niewiele wiadomo. Był hrabią Brabancji^[1] i w 992 roku ufundował klasztor w Reichsstift Thorn (obecnie Thorn) dla żony Hilsundy (hrabina Stryen) i córki, a sam został mnichem w założonym przez siebie klasztorze benedyktyńskim Hohorst (niem. Benediktinerkloster Hohorst ) wzniesionym na wzgórzu Heiligenberg k. Leusden w prowincji utrechcckiej. W roku 995 został mianowany biskupem Utrechtu przez Ottona III^[2]. Kiedy został dotknięty ślepotą (ok. 1006) wycofał się ze stanowiska i powrócił do życia we wspólnocie zakonnej w Hohorst, gdzie rozpoczął życie konsekrowane i zmarł jako mnich.

Jego wspomnienie liturgiczne obchodzone jest w jego dies natalis (3 maja).

Zobacz też

Przypisy

↑ Ansfryd, biskup Utrechtu. Deon.pl. [dostęp 2016-09-10].
↑ Martirologio Romano Mese di Maggio. [dostęp 2009-05-16]. (wł.).

Bibliografia

Święci na każdy dzień. T. III: Maj. Kielce: Wydawnictwo Jedność, 2009, s. 20. ISBN 978-83-7558-295-6.

Linki zewnętrzne

Sant' Ansfrido di Utrecht (wł.)

[DEO-1] Ansfryd, biskup Utrechtu. Deon.pl. [dostęp 2016-09-10].

[2] Martirologio Romano Mese di Maggio. [dostęp 2009-05-16]. (wł.).

[1]

[2]

Biskupi utrechccy (695–1595)	Wilibrord (695–739) Bonifacy (739–754) Gregorius (754–775) Alberyk I (ok. 776–784) Theodard (ok. 784-ok. 790) Hamacar (ok. 790–806) Ricfried (806–815/816) Frederik I (815/816–835/837) Alberyk II (838–844) Ludger (ok. 848-ok. 854) Hunger (ok. 854–866) Adelbold I (867/879–898) Egilbert (899) Radboud (899–917) Balderik (918–975) Folcmar (976–990) Boudewijn I (990–995) Ansfried (995–1010 (?)) Adelbold II (1010–1026) Bernold (1027–1054) Willem I van Gelre (1054–1076) Koenraad (1076–1099) Burchard (1100–1112) Godebald (1114–1127) Andries van Cuijk (1128–1139) Hartbert van Bierum (1139–1150) Herman z Horn (1150–1156) Godfried van Rhenen (1156–1178) Boudewijn II (van Holland) (1178–1196) Arnold I (1196–1197) Dirk I (1196–1197) Dirk II van Are (1197–1212) Otto I z Geldrii (1212–1215) Otto II z Lippe (1216–1227) Wilbrand van Oldenburg (1227–1233) Otto III z Holandii (1233–1249) Gozewijn van Randerath (1249–1250) Henryk I van Viande (1249–1267) Jan I z Nassau (1268–1290) Jan II van Sierck (1291–1296) Willem II Berthout (1296–1301) Gwidon z Avesnes (1301–1317) Frederik II van Sierck (1317–1322) Jacob van Oudshoorn (1322) Jan III van Diest (1322–1340) Nicolaas Capocci (1341) Jan IV van Arkel (1342–1364) Jan V van Virneburg (1364–1371) Arnold II van Horne (1371–1378) Reinoud van Vianen (1378–1380) Floris van Wevelinkhoven (1378–1393) Frederik III van Blankenheim (1393–1423) Zweder van Culemborg (1423–1432) Rudolf z Diepholz (1423–1455) Walraven van Meurs (1434–1448) Gijsbrecht van Brederode (1455–1456) David van Bourgondië (1456–1496) Fryderyk IV z Badenii (1496–1516) Filips van Bourgondië (1517–1524) Henryk II z Bawarii (1524–1529) Willem III van Enckenvoirt (1529–1534) George van Egmond (1534–1559)
Arcybiskupi utrechccy (1559–1600)	Frederik V Schenck van Toutenburg (1561–1580)
Wikariusze Apostolscy Batawii (1601–1727)	Sasbout Vosmeer (1602–1614) Philippus Rovenius (1614–1651) Jacobus de la Torre (1651–1661) Boudewijn Catz (1662–1663) Johannes van Neercassel (1663–1686) Petrus Codde (1688–1702) Theodorus de Kock (1702–1704) Gerhard Potcamp (1705) Adam Daemen (1707–1717) Johannes van Bijlevelt (1717–1727)
Zarządcy Misji Sui iuris w Holandii z siedzibą w Brukseli (1727–1828)	Joseph Spinelli (1727–1731) Vincentius Montalto (1731–1732) Silvester Valenti Gonzaga (1732–1736) Franciscus Goddard (1736–1737) Lucas Melchior Tempi (1737–1743) Petrus Paulus Testa (1744) Ignatius Crivelli (1744–1755) Carolus Molinari (1755–1763) Bartholomeus Soffredmi (1763) Thomas Maria Ghilini (1763–1775) Joannes Antonius Maggiora (1775–1776) Ignatius Busca (1776–1785) Michael Causati (1785–1786) Antonius Felix Zondadari (1786–1790) Caesar di Brancadoro (1792–1794) Ludovicus Ciamberlani (1794–1828)
Zarządcy Misji Sui iuris w Holandii z siedzibą w 's-Gravenhage (1829–1853)	Franciscus Capaccini (1829–1831) Antonius Antonucci (1831–1841) Innocentius Ferrieri (1841–1847) Joannes Zwijsen (1847–1848) Carolus Belgrado (1848–1853)
Arcybiskupi utrechccy (od 1853), prymasi Holandii	Joannes Zwijsen (1853–1868) Andreas Ignatius Schaepman (1868–1882) Petrus Matthias Snickers (1883–1895) Henricus van de Wetering (1895–1929) Joannes Henricus Gerardus Jansen (1930–1936) Johannes de Jong (1936–1955) Bernardus Johannes Alfrink (1955–1975) Johannes Willebrands (1975–1983) Adrianus Simonis (1983–2007) Willem Jacobus Eijk (od 2008)

graf biskup
Święty Ansfryd (z lewej) i Hilsondis na witrażu w klasztorze w Thorn.
Data i miejsce śmierci	3 maja 1010 klasztor Hohorst (Heiligenberg)
Czczony przez	Kościół katolicki
Wspomnienie	3 maja