Antoni Kobyliński – Wikipedia, wolna encyklopedia
Data urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Profesor nauk technicznych | |
Specjalność: budowa dróg i mostów, technologia materiałów budowlanych | |
Profesura | |
Nauczyciel akademicki | |
Uczelnia |
Antoni Kobyliński (ur. 1902, zm. 4 lipca 1977 w Warszawie) – polski inżynier budownictwa dróg i mostów.
Od 1957 profesor nadzwyczajny chemii i technologii materiałów budowlanych[1], od 1972 profesor zwyczajny w Instytucie Techniki i Organizacji Produkcji Budowlanej Wydziału Inżynierii Lądowej Politechniki Warszawskiej. Założyciel i dyrektor Instytutu Techniki Budowlanej. Twórca podstaw normalizacji w budownictwie, członek wielu towarzystw naukowych i technicznych w kraju i zagranicą[2]. W 1947 współtwórca Katedry Technologii Betonu na Wydziale Inżynierii Lądowej Szkoły Inżynierskiej w Szczecinie[3]. Członek honorowy Polskiego Związku Inżynierów Budownictwa (1975)[4]. Pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 347-2-14)[5][6].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Biblioteka Główna Politechniki Warszawskiej Pracownia Historyczna, Wykaz zmarłych profesorów Politechniki Warszawskiej
- ↑ Kobyliński, Antoni (1902-1977), Nukat
- ↑ Katedra Konstrukcji Żelbetowych i Technologii Betonu, Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie
- ↑ Hanna Michalak, Stefan Pyrak, Wojciech Włodarczyk "80 lat „Inżynierii i Budownictwa” w służbie środowiska budowlanego i co dalej?" Inżynieria i Budownictwo nr 7–8/2018
- ↑ Antoni Kobyliński, Cmentarz Powązkowski, Moje Cmentarze. [dostęp 2019-10-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-10-07)].
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: MAURYCY CICHOCKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-02-04] .