Antoni Nurzyński – Wikipedia, wolna encyklopedia

Antoni Nurzyński
Data i miejsce urodzenia

7 lutego 1935
Skierniewice

Data i miejsce śmierci

19 lutego 1974
Warszawa

Zawód

operator filmowy

Lata aktywności

1958-1974

Antoni Nurzyński (ur. 7 lutego 1935 w Skierniewicach, zm. 19 lutego 1974 w Warszawie) – polski operator filmowy.

Grób Antoniego Nurzyńskiego na Cmentarzu Powązkowskim

Wczesne lata

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Skierniewicach[1] jako syn Celiny Nurzyńskiej (1901-1986) i Klemensa Nurzyńskiego (1903-1977), lekarza i kierownika przychodni kolejowej w Skierniewicach[2]. Był absolwentem Liceum Ogólnokształcącego im. Bolesława Prusa w Skierniewicach. W 1957 ukończył studia na Wydziale Operatorskim PWSFTviT w Łodzi.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Początkowo zrealizował kilka filmów krótkometrażowych, a także uczestniczył w realizacji filmów dokumentalnych i animowanych. W 1958 wykonał zdjęcia do eksperymentalnego krótkometrażowego filmu Dom w reżyserii Waleriana Borowczyka i Jana Lenicy. Film otrzymał Grand Prix w Międzynarodowym Konkursie Filmów Eksperymentalnych w Brukseli w ramach EXPO-58.

W pierwszych latach pracy w długim metrażu pracował jako operator kamery przy takich filmach jak: Lotna (1959), Matka Joanna od Aniołów (1960) i Zaduszki (1961). Od 1962 jako samodzielny operator filmów fabularnych, nakręcił takie filmy jak: Giuseppe w Warszawie (1964), Niekochana (1965), Walkower (1965), Zbrodniarz, który ukradł zbrodnię (1969) czy Przeprowadzka (1972)[3].

Pracował jako wykładowca w łódzkiej PWSFTviT.

Zmarł 19 lutego 1974 w Warszawie w wieku 39 lat. Został pochowany na Cmentarzu Powązkowskim (kwatera e-3-11)[4].

Został patronem Małego Festiwalu Filmów Fabularnych „Tosiek”, który odbywa się od 2011 w kinoteatrze „Polonez” w Skierniewicach[5].

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Nagrody

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Antoni Nurzyński. AkademiaPolskiegoFilmu. [dostęp 2011-08-21]. (pol.).
  2. Skodą Spartak Tośka w przeszłość- Wywiad z legendarnym polskim reżyserem Edwardem Etlerem. e-sochaczew.pl. [dostęp 2016-08-08]. (pol.).
  3. Antoni Nurzyński. Stowarzyszenie Filmowców Polskich. [dostęp 2016-08-08]. (pol.).
  4. Cmentarz Stare Powązki: Antoni Nurzyński, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-12-19].
  5. 8. mały Festiwal Filmów Polskich „Tosiek”. DKF. [dostęp 2016-08-08]. (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]