Antoni Polikarp Złotnicki – Wikipedia, wolna encyklopedia

Antoni Polikarp Złotnicki

generał
Data urodzenia	1750
Data śmierci	1830
Przebieg służby
Siły zbrojne	Armia Imperium Rosyjskiego
Główne wojny i bitwy	konfederacja targowicka insurekcja kościuszkowska

Antoni Polikarp Złotnicki (ur. ok. 1750, zm. 1830) – poseł województwa podolskiego na Sejm Czteroletni od 1790 roku^[1], chorąży czerwonogrodzki, przeciwnik Konstytucji 3 Maja, konfederat targowicki, konsyliarz konfederacji generalnej koronnej, marszałek konfederacji województwa podolskiego, brygadier targowickiej formacji Brygady Kawalerii Narodowej "Złotej Wolności" pod Imieniem Województwa Podolskiego.

Był uczestnikiem konfederacji barskiej^[2]. Służący Szczęsnego Potockiego. Podpisał manifest przeciwko uchwaleniu Konstytucji 3 Maja^[3]. Figurował na liście posłów i senatorów posła rosyjskiego Jakowa Bułhakowa w 1792 roku, która zawierała zestawienie osób, na które Rosjanie mogą liczyć przy rekonfederacji i obaleniu dzieła 3 maja^[4]. W 1792 roku przystąpił do konfederacji targowickiej. Będąc komendantem zmodernizowanej i zaopatrzonej twierdzy Kamieniec Podolski oddał ją bez walki wojskom rosyjskim w dniu 21 kwietnia 1793 roku. Był generałem majorem wojsk rosyjskich^[5].

W czasie insurekcji kościuszkowskiej Sąd Najwyższy Kryminalny skazał go na karę śmierci przez powieszenie, wieczną infamię, konfiskatę majątków i utratę wszystkich urzędów. Wobec nieobecności skazanego, wyrok wykonano in effigie.

• Genealogia