Antonina Dunin-Sulgostowska – Wikipedia, wolna encyklopedia

Antonina Dunin-Sulgostowska
Data i miejsce urodzenia

1870
Andrzejówka k. Kamieńca Podolskiego

Data i miejsce śmierci

1940
Radość

Narodowość

polska

Dziedzina sztuki

malarstwo, pastel

Jeden z niewielu zachowanych współcześnie przykładów twórczości Dunin-Sulgostowskiej – Siedzący chłop, ok. 1909–1910, Muzeum Narodowe w Warszawie

Antonina Dunin-Sulgostowska (Antonina Duninówna, Antonina Dunin[1]) (ur. 1870 w Andrzejówce k. Kamieńca Podolskiego, zm. 1940 w Radości[2]) – polska artystka, malarka, pastelistka, ilustratorka książek.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Antonina Dunin-Sulgostowska urodziła się w 1870 roku w Andrzejówce k. Kamieńca Podolskiego[2]. Studiowała w Warszawie i prawdopodobnie w Academie Julian w Paryżu. Przed 1896 rokiem dołączyła do artystycznego środowiska polskiego w Paryżu, gdzie działała w Kole Artystyczno-Literackim[1]

Wystawiała swoje prace na paryskich wystawach, zdobywając w 1901 roku nagrodę w konkursie malarskim, zorganizowanym przez Koło Artystyczno-Literackie w Paryżu.

Antonina Dunin-Sulgostowska prezentowała swoją twórczość również na wystawach organizowanych przez Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie (w latach 1899, 1903, 1906–1907, 1909–1910, 1912–1913, 1925). W latach 1903–1914?[3] (1919?[2]) prowadziła wraz z Francuzką Cecylią Chalus Szkołę Dekoracyjno-Artystyczną dla kobiet. Trzyletni kurs[2] obejmował historię sztuki, prezentację bieżących kierunków rozwoju sztuki europejskiej, aranżację wnętrz, rzemiosło artystyczne, praktyczne i teoretyczne zajęcia z technik plastycznych. Prace uczestniczek kursów prezentowane były na zbiorowych lub własnych wystawach m.in. w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie (lata 1904, 1905, 1907, 1909), na Wystawie Przemysłu i Rolnictwa w Częstochowie (1909), w Salonie Artystycznym Feliksa Richlinga (1911–1914)[4].

Antonina Dunin-Sulgostowska organizowała również bezpłatne kursy niedzielne dla ubogich dzieci.

W czasie wojny polsko-bolszewickiej należała do Ochotniczej Legii Kobiet. Zmarła w 1940 roku w Radości[2].

Twórczość

[edytuj | edytuj kod]

Antonina Dunin-Sulgostowska tworzyła portrety i pejzaże (technika olejna i pastel), rysunki, rzeźby i prace graficzne. Opracowywała również ilustracje do książek dla dzieci i podręczników[2]. Podczas wojny polsko-bolszewickiej tworzyła patriotyczne plakaty.

Jej pastele i obrazy charakteryzowała delikatność, subtelność i symboliczne ujęcie tematu[5].

Przykłady prac:

  • Portret siwej kobiety przed 1910 (reprodukowany w „Tygodniku Mód i Powieści” 1910, nr 2, s. 3)[6]
  • Potok, po 1905, (reprodukowany w „Tygodniku Ilustrowanym” 1905, nr 37, s. 679)[7]
  • Powrót, przed 1907 (reprodukowany w czasopiśmie „Świat”, 1907, nr 27, s. 5)
  • Ilustracje do Małego Elementarza z 1920 roku[8]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Bobrowska-Jakubowska, E., „Artyści Polscy we Francji w latach 1890-1918”, Warszawa 2004.
  2. a b c d e f Romeyko-Hurko, M., Antonina Dunin-Sulgostowska, [w:] A. Grochala, J. Sikorska (red.), Mistrzowie pastelu, Warszawa: Muzeum Narodowe w Warszawie, 2015, s. 158.
  3. Słownik Artystów Polskich i obcych w Polsce działających, Tom II, D-G, 1975.
  4. Przerwa techniczna | Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu [online], www.arthist.amu.edu.pl [dostęp 2019-03-23] [zarchiwizowane z adresu 2016-02-03] (pol.).
  5. Tygodnik Ilustrowany”, 1905, nr 37, s.679
  6. „Tygodnik Mód i Powieści” 1910, nr 2, s. 3
  7. „Tygodnik Ilustrowany” 1905, nr 37, s. 679.
  8. Brzezińska, R.M., Mały Elementarz, Warszawa 1920.