French
DeutschArab Szamiłow – Wikipedia, wolna encyklopedia
 | |
| Imię i nazwisko | Arab Szamojewicz Szamiłow |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 28 października 1897 |
| Data i miejsce śmierci | 21 maja 1978 |
| Narodowość | |
| Język | |
| Dziedzina sztuki | |
| Ważne dzieła | |
| Şivanê Kurmanca | |
 | |
| Odznaczenia | |
   | |
Arab Szamojewicz Szamiłow, kurd. Erebê Şemo (ur. 28 października 1897 w Obwodzie karskim, zm. 21 maja 1978 w Erywaniu) – radziecki pisarz pochodzenia kurdyjskiego, należący do mniejszości jezydzkiej[1].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Początki kariery
[edytuj | edytuj kod]W dzieciństwie, w okresach letnich, pracował jako pasterz. W okresach zimowych uczęszczał do szkoły, w której nauczył się języka tureckiego, ormiańskiego, a także rosyjskiego. Podczas I wojny światowej służył w Armii Imperium Rosyjskiego jako tłumacz. W tym samym czasie prowadził również działalność w komunistycznej komórce konspiracyjnej. Po rewolucji październikowej, jak również przez parę następnych lat, był jedynym jezydem w Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego[2][3].
Działalność partyjna i literacka
[edytuj | edytuj kod]W późniejszych latach został członkiem Armeńskiej Partii Komunistycznej, która w 1924 zleciła mu za zadanie poprowadzić proces sowietyzacji jezydzkiej mniejszości w Armenii[2]. W latach 1930–1937 pracował w Erywaniu jako jeden z redaktorów kurdyjskiej gazety „Riya Teze”[3].
Był jedną z osób odpowiedzialnych za opracowanie w 1927 łacińskiego alfabetu dla języka kurdyjskiego. W 1931 rozpoczął pracę na Leningradzkim Instytucie Orientalistyki jako specjalista w dziedzinie kurdyjskiej literatury. Tam poznał również innego kurdyjskiego pisarza oraz językoznawcę Qanatê Kurdo[3].
Jego pierwszą, jak i również najbardziej znaną, książką była oparta na wątkach autobiograficznych powieść Şivanê Kurmanca ("kurdyjski pasterz"), wydana w 1935 w Erywaniu[4]. W 1937 został przesiedlony przez stalinowskie władze. Pozwolono mu wrócić do Armenii dopiero w 1956, po śmierci Stalina[3].
Do innych jego dzieł należą, między innymi, powieść Jiyana Bextewer (wyd. 1959) i powieść historyczna Dimdim (wyd. 1966), która została oparta na kurdyjskiej legendzie ludowej o Kela Dimdimê[3].
Twórczość
[edytuj | edytuj kod]Powieści
[edytuj | edytuj kod]- Şivanê Kurmanca (1935)
- Barbang (1958)
- Jiyana Bextewar (1959)
- Dimdim (1966)
- Hopo (1969)
Dramaty
[edytuj | edytuj kod]Biografie
[edytuj | edytuj kod]- Emrê Lenîn (1930)[7]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Шамилов // Краткая литературная энциклопедия. Т. 8. — 1975 (текст) [online], 28 lipca 2016 [dostęp 2016-07-28] [zarchiwizowane z adresu 2016-07-28].
- ↑ a b Survival Among The Kurds – Guest, – Google Książki [online], 28 lipca 2016 [dostęp 2016-07-28] [zarchiwizowane z adresu 2016-07-28].
- ↑ a b c d e Arab Shamilov [online], 28 lipca 2016 [dostęp 2016-07-28] [zarchiwizowane z adresu 2016-07-28].
- ↑ Özlem Belçim Galip, WHERE IS HOME? Re-visioning “Kurdistan” and “Diaspora” in Kurdish novelistic discourse in Sweden [online], 3 marca 2014 [zarchiwizowane z adresu 2016-07-28].
- ↑ Çetoyê Zêdo, Kürt Tiyatro Tarihi / Dîroka Şanoya Kurdî [online], Çetoyê Zêdo [dostęp 2016-07-28] [zarchiwizowane z adresu 2016-07-28].
- ↑ Dramatûrjiya Teatroya Kurdî | Mimesis Sahne Sanatları Portali [online], 28 lipca 2016 [dostęp 2016-07-28] [zarchiwizowane z adresu 2016-07-28].
- ↑ Курдская литература // Краткая литературная энциклопедия. Т. 3. — 1966 (текст) [online], 28 lipca 2016 [dostęp 2016-07-28] [zarchiwizowane z adresu 2016-07-28].