Ariel (anioł) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł od 2012-08 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Ariel, Arael, Ariael, Uriel, Aruel, Hadriel (hebr. אֲרִיאֵל – lew boży) – anioł, duch. Jest opisany w Starym Testamencie w Księdze Izajasza (29,1), oznacza Jerozolimę, miasto wzmocnione pomocą Boga.

Ach, Arielu, Arielu, miasto, gdzie obozował Dawid! Dodajcie rok do roku, święta niech biegną swym cyklem! Wówczas ucisnę Ariela, nastanie żałość i wzdychanie. Ty będziesz dla mnie jakby Arielem. (Iz 29,1)

W Starym Testamencie i innych pismach żydowskich nazwy Ariel używa się na określenie miasta Jerozolimy. Ariel jest więc w Biblii symboliczną nazwą Jerozolimy.

Ariel występuje także jako imię anioła w apokryficznej Czwartej Księdze Ezdrasza. W „Testamencie Salomona” pojawia się jako zwierzchnik demonów. Jest władcą wiatru oraz piorunów.

Zobacz hasło Ariel w Wikisłowniku

• Uriel – niebiblijny archanioł