Arkady Martine – Wikipedia, wolna encyklopedia
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Narodowość | |
Język | |
Alma Mater | University of Chicago |
Dziedzina sztuki | |
Gatunek | |
Ważne dzieła | |
Nagrody | |
Nagroda Hugo (2020, 2022) | |
Strona internetowa |
AnnaLinden Weller, znana jako Arkady Martine (ur. 19 kwietnia 1985[1] w Nowym Jorku) – amerykańska historyczka specjalizująca się w Cesarstwie Bizantyjskim, planerka miejska oraz pisarka literatury fantastyczno-naukowej. Dwukrotna laureatka Nagrody Hugo: w 2020 za swoją debiutancką powieść Pamięć zwana Imperium[1] i w 2022 za jej kontynuację Pustkowie zwane pokojem[2].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodziła się i dorastała w Nowym Jorku[1]. Jej rodzice to muzycy klasyczni, pochodzą z Rosji i mają żydowskie korzenie. Jej matka jest profesorem skrzypiec w Juilliard School, zaś jej ojciec gra w Metropolitan Opera[1]. Uzyskała tytuł licencjata w dziedzinie religioznawstwa na University of Chicago w 2007, magisterium w zakresie klasycznych studiów ormiańskich na Uniwersytecie Oksfordzkim w 2013 oraz stopień doktora z zakresu historii bizantyjskiej na Uniwersytecie Rutgersa w 2014. W latach 2014–15 była gościnnym adiunktem historii na St. Thomas University w Kanadzie, a w latach 2015–2017 na stażu podoktorskim na Uniwersytecie w Uppsali[1][3].
Określa siebie samą jako zasymilowaną amerykańską Żydówkę[4][5], zauważając, że gdy w latach 30. XX wieku jej przodkowie emigrowali do USA często grali muzykę klasyczną i tworzyli literaturę fantastyczno-naukową.
Jest działaczką na rzecz ochrony klimatu[4]. Mieszka w Santa Fe w Nowym Meksyku wraz z żoną, Vivian Shaw[1]. W swoim życiu mieszkała m.in. w Turcji, Kanadzie, Szwecji i Baltimore[6].
Twórczość
[edytuj | edytuj kod]Seria Teixcalaan
[edytuj | edytuj kod]- Pamięć zwana Imperium (A Memory Called Empire, Tor Books 2019, wyd. pol. Zysk i S-ka 2021)
- Pustkowie zwane pokojem (A Desolation Called Peace, Tor Books 2021, wyd. pol. Zysk i S-ka 2024)
Opowiadania
[edytuj | edytuj kod]- Lace Downstairs (2012)
- Nothing Must Be Wasted (2014)
- Adjuva (2015), w Polsce ukazało się w miesięczniku „Nowa Fantastyka”, nr 12(417)/2021
- City of Salt (2015)
- When the Fall Is All That's Left (2015)
- How the God Auzh-Aravik Brought Order to the World Outside the World (2016)
- Contra Gravitatem (Vita Genevievis) (2016)
- All the Colors You Thought Were Kings (2016)
- Ekphrasis (2016)
- Ruin Marble (2017)
- The Hydraulic Emperor (2018)
- Object-Oriented (2018)
- Just a Fire (jako A. Martine) (2018)
- Faux Ami (jako A. Martine) (2019)
- Labbatu Takes Command of the Flagship Heaven Dwells Within (2019)
- Life and a Day (jako by A. Martine) (2019)
- A Desolation Called Peace (2020)
- A Being Together Amongst Strangers (2020)
Poezja
[edytuj | edytuj kod]- Cloud Wall (2014)
- Abandon Normal Instruments (2016)
Literatura faktu
[edytuj | edytuj kod]- Everyone's World Is Ending All the Time: Notes on Becoming a Climate Resilience Planner at the Edge of the Anthropocene (2019)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g, Arkady Martine: Histories of Power [online], Locus Online, 20 stycznia 2020 [dostęp 2021-11-30] (ang.).
- ↑ 2022 Hugo Awards. The Hugo Awards. [dostęp 2022-09-05].
- ↑ AnnaLinden Weller: Curriculum Vitae. uppsala.academia.edu. [dostęp 2023-12-09]. (ang.).
- ↑ a b Arkady MartineBy: Vanessa Rose Phin Issue: 25 February 2019, An Interview with Arkady Martine [online], Strange Horizons, 25 lutego 2019 [dostęp 2021-11-30] (ang.).
- ↑ the speech I gave at the 2020 Hugo Awards [online], Arkady Martine [dostęp 2021-11-30] (ang.).
- ↑ Agnieszka Hałas , Arkady Martine, „Nowa Fantastyka”, 12 (471), 2021, s. 49, ISSN 0867-132X .