French
DeutschAromatyczność – Wikipedia, wolna encyklopedia
Aromatyczność – zjawisko występowania sprzężonego cyklicznego układu wiązań podwójnych, wykazujących efekt delokalizacji elektronów π. Ilościowa ocena stopnia aromatyczności określana jest przez wartość energii rezonansowej. Aromatyczność powoduje zwiększoną stabilność termodynamiczną cząsteczki związku chemicznego[1].
- Warunki aromatyczności
- budowa pierścieniowa
- koplanarność (współpłaszczyznowość) atomów tworzących układ atomów (atomy o hybrydyzacji sp2)
- obecność w pierścieniu 4n+2 zdelokalizowanych elektronów π, gdzie n – liczba naturalna (tzw. reguła Hückla; obowiązuje dla n=0–5[2])
Przykładem prostego organicznego związku aromatycznego jest benzen, a nieorganicznego borazol.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Aromaticity, [w:] A.D. McNaught, A. Wilkinson, Compendium of Chemical Terminology (Gold Book), S.J. Chalk (akt.), International Union of Pure and Applied Chemistry, wyd. 2, Oxford: Blackwell Scientific Publications, 1997, DOI: 10.1351/goldbook.A00442, ISBN 0-9678550-9-8 (ang.).
- ↑ Hückel (4n + 2) rule, [w:] A.D. McNaught, A. Wilkinson, Compendium of Chemical Terminology (Gold Book), S.J. Chalk (akt.), International Union of Pure and Applied Chemistry, wyd. 2, Oxford: Blackwell Scientific Publications, 1997, DOI: 10.1351/goldbook.H02867, ISBN 0-9678550-9-8 (ang.).