Arthur Hiller – Wikipedia, wolna encyklopedia

Arthur Hiller
Ilustracja
Arthur Hiller w 2011
Data i miejsce urodzenia

22 listopada 1923
Edmonton

Data i miejsce śmierci

17 sierpnia 2016
Los Angeles

Zawód

reżyser

Współmałżonek

Gwen Hiller (1948–2016; jej śmierć)

Lata aktywności

1955–2006

Arthur Hiller (ur. 22 listopada 1923 w Edmonton, zm. 17 sierpnia 2016 w Los Angeles[1]) – amerykański reżyser filmowy i telewizyjny pochodzenia kanadyjskiego; twórca jednego z najgłośniejszych melodramatów w historii kina Love Story (1970), za którego reżyserię otrzymał swoją jedyną w karierze nominację do Oscara.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]
Arthur Hiller, 1970

Hiller urodził się w kanadyjskim Edmonton w żydowskiej rodzinie, która wyemigrowała z terenów dzisiejszej Polski jeszcze przed I wojną światową. W 1947 ukończył studia na uniwersytecie w Toronto. Bezpośrednio po studiach pracował w radiu. W latach 50. amerykańska stacja telewizyjna NBC zaproponowała mu reżyserię odcinków popularnych wówczas seriali. Pracował m.in. przy takich produkcjach jak: Alfred Hitchcock przedstawia, Gunsmoke czy Rodzina Addamsów. W 1957 zadebiutował reżyserując swój pierwszy film fabularny. Od tego czasu w ciągu trwającej 50 lat kariery zrealizował 34 filmy; głównie komedie. W latach 60. stworzył m.in. komedię Peneleope (1966) z Natalie Wood w roli tytułowej oraz film wojenny Tobruk (1967). W 1970 przeszedł do historii realizując słynny Love Story na podstawie powieści Ericha Segala. Kolejne sukcesy odnosił realizując takie filmy jak m.in.: Szpital (1971) z główną rolą George’a C. Scotta, Autor! Autor! (1982) z Alem Pacino czy Samotny facet (1984) z udziałem Steve’a Martina. Jest także reżyserem dwóch popularnych komedii z udziałem aktorskiego duetu Gene Wilder i Richard PryorExpress Srebrna Strzała (1976) oraz Nic nie widziałem, nic nie słyszałem (1989).

Ma na swoim koncie nagrodę Złotego Globu i nominację do Oscara za reżyserię legendarnego melodramatu o miłości silniejszej od śmierci Love Story (1970) z Ali MacGraw i Ryanem O’Neal'em. Był to jeden z najbardziej romantycznych filmów wszech czasów, od dnia premiery cieszący się fenomenalną popularnością.

W 1994 odebrał Medal za Wyjątkowy Wkład w Rozwój Festiwalu Camerimage w Toruniu. W 2006 został odznaczony Orderem Kanady.

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Małżeństwo Arthura i Gwen Hillerów było jednym z najdłuższych w filmowym środowisku; trwało 68 lat. Byli małżeństwem od 14 lutego 1948 do śmierci Gwen 24 czerwca 2016. Arthur przeżył żonę o niespełna 2 miesiące, zmarł 17 sierpnia 2016 w Los Angeles. Para miała dwoje dzieci; syna Henryka i córkę Ericę.

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Dennis McLellan, Mark Olsen, Arthur Hiller dies at 92; former academy president and director of 'Love Story' [online], latimes.com, 17 sierpnia 2016 [dostęp 2016-08-19] [zarchiwizowane z adresu 2016-08-19] (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]