Artur Dąbrowski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Artur Dąbrowski
Artur Ritter von Dąbrowski
tytularny marszałek polny porucznik tytularny marszałek polny porucznik
Data urodzenia

19 marca 1854

Data śmierci

5 marca 1917

Przebieg służby
Lata służby

1873–1910

Siły zbrojne

c. i k. Armia

Jednostki

Węgierski (Slawoński)
Pułk Piechoty Nr 78

Bośniacko-Hercegowiński
Pułk Piechoty Nr 1

86 Brygada Piechoty OK

Stanowiska

komendant batalionu
komendant pułku
komendant brygady

Odznaczenia
Kawaler Orderu Leopolda (Austria) Order Korony Żelaznej III klasy (Austro-Węgry) Krzyż Zasługi Wojskowej (w czasie wojny) Odznaka za 25-letnią Służbę Wojskową (Austro-Węgry) Medal Jubileuszowy Pamiątkowy dla Sił Zbrojnych i Żandarmerii 1898 (Austro-Węgry) Krzyż Jubileuszowy Wojskowy

Artur Dąbrowski vel Artur Dąbrowski-Junosza[a] (19 marca 1854, zm. 5 marca 1917) – tytularny marszałek polny porucznik cesarskiej i królewskiej Armii.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 19 marca 1854 roku[2]. Od 1873 roku służył w Galicyjskim Pułku Piechoty Nr 20 w Wiedniu. Na stopień podporucznika został mianowany ze starszeństwem z dniem 1 września 1873 roku[3], a porucznika ze starszeństwem z dniem 15 września 1878 roku. Do 1879 w ewidencji c. i k. Armii występował jako Arthur Ritter Dąbrowski-Junosza[4]. W 1882 roku został przeniesiony do Morawskiego Pułku Piechoty Nr 93 w Ołomuńcu[5][6][7]. Na stopień majora został mianowany ze starszeństwem z dniem 1 listopada 1894 roku[8]. Po awansie został przeniesiony do Śląsko-Morawskiego Pułku Piechoty Nr 100 w Krakowie, w którym do 1895 roku był komendantem 2 batalionu[9]. W ewidencji pułku pozostawał przez kolejne dwa lata[10]. Na stopień podpułkownika został mianowany ze starszeństwem z dniem 1 listopada 1897 roku[11] i przeniesiony do Węgierskiego (Slawońskiego) Pułku Piechoty Nr 78 w Osijeku na stanowisko komendanta 1 batalionu[12][13]. W 1899 roku został przesunięty na stanowisko komendanta 3 batalionu i dowodził nim do następnego roku[14]. 2 maja 1901 roku został mianowany pułkownikiem[15]. W tym samym roku został przeniesiony z IR 78 do Bośniacko-Hercegowińskiego Pułku Piechoty Nr 1 w Wiedniu, a dwa lata później został komendantem tego pułku[16]. 9 maja 1907 roku został mianowany generałem majorem ze starszeństwem z dniem 1 maja 1907 roku i wyznaczony na stanowisko komendanta 86 Brygady Piechoty Obrony Krajowej w Czerniowcach[17][18][2]. 24 marca 1910 roku został uwolniony od służby. 26 maja 1911 roku otrzymał tytuł i rangę marszałka polnego porucznika[2]. W 1914 roku mieszkał w Wiedniu[19].

Miał syna Ottona vel Ottokara Józefa Artura (ur. 17 kwietnia 1898 w Osijeku, zm. 16 marca 1954), kapitana Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie[20].

Zmarł 5 marca 1917 roku[2].

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]
  1. Jan Rydel stwierdził, że Artur Dąbrowski „mimo ewidentnych i bliskich związków ze społeczeństwem polskim, za Polaka uznanym być nie może” i równocześnie zaliczył go do grupy 59 generałów austro-węgierskich, „o których można byłoby sądzić, że byli Polakami”[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Rydel 2001 ↓, s. 165, 179.
  2. a b c d Schmidt-Brentano 2007 ↓, s. 32.
  3. Rocznik oficerski 1874 ↓, s. 215, 252.
  4. Rocznik oficerski 1880 ↓, s. 204, 286.
  5. Rocznik oficerski 1883 ↓, s. 452.
  6. Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1890 ↓, s. 476.
  7. Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1894 ↓, s. 514.
  8. Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1897 ↓, s. 214.
  9. Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1895 ↓, s. 504.
  10. Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1897 ↓, s. 564.
  11. Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1898 ↓, s. 208.
  12. Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1898 ↓, s. 522.
  13. Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1899 ↓, s. 524.
  14. Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1900 ↓, s. 542.
  15. Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1902 ↓, s. 169.
  16. Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1904 ↓, s. 168, 640.
  17. Rocznik oficerski c. k. Obrony Krajowej i Żandarmerii 1908 ↓, s. 61, 113.
  18. Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1908 ↓, s. 168.
  19. a b c d Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1914 ↓, s. 152.
  20. Arkadiusz Tuliński: Oficerowie Biura Historycznego i Wojskowego Biura Historycznego w latach 1922–1939 (część 2) Przegląd Historyczno-Wojskowy 2020/2, Wojskowe Biuro Historyczne im. gen. broni Kazimierza Sosnkowskiego, s. 162–163 [dostęp: 2021-10-07]
  21. Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1899 ↓, s. 75.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1874. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1874.
  • Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1880. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1879.
  • Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1883. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1883.
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1890. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1889.
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1894. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1894.
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1895. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1895.
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1897. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1896.
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1898. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1897.
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1899. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1898.
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1900. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1899.
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1902. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1901.
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1904. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1903.
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1908. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1907.
  • Schematismus der k.k. Landwehr und der k.k. Gendarmerie der im Reichsrathe Vertretenen Königreiche une Länder für 1908. Wiedeń: styczeń 1908.
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1914.
  • Jan Rydel: W służbie cesarza i króla: generałowie i admirałowie narodowości polskiej w siłach zbrojnych Austro-Węgier w latach 1868–1918. Kraków: Księgarnia Akademicka, 2001. ISBN 83-7188-235-1.
  • Antonio Schmidt-Brentano: Die k. k. bzw. k. u. k. Generalität 1816–1918. Wiedeń: Austriackie Archiwum Państwowe, 2007.