Artur Seelieb – Wikipedia, wolna encyklopedia

Artur Emil Seelieb (ur. 7 lipca 1878 w Obłaźnicy – zm. 1 sierpnia 1958 w Więcborku^[1]) – literaturoznawca, publicysta, tłumacz. Wykładowca i profesor na Uniwersytecie w Lozannie^[2], redaktor magazynu La Revue Ukrainienne^[3]. Na łamach tego czasopisma ukazywały się między innymi tłumaczenia dzieł Tarasa Szewczenki, Iwana Franko, czy Wasyla Stefanyka autorstwa Seelieba.

Urodził się 7 lipca 1878 we wsi Obłaźnica na terenie Królestwa Galicji i Lodomerii. W 1900 ukończył gimnazjum w Przemyślu zdając tam maturę, a następnie podjął studia prawnicze (Lwów, Kraków, Czerniowce)^[1]. W 1909 przeprowadził się do Szwajcarii^[4].

W 1912 roku będąc w Lipsku przetłumaczył na język niemiecki opowiadanie Szewczenki zatytułowane „Artysta”^[2]. Julia Virginia, niemiecka poetka i tłumaczka opatrzyła je wstępem^[5].

W 1915 roku w Lozannie zaczęto wydawać La Revue Ukrainienne(inne języki)^[3] – ilustrowany miesięcznik napisany w języku francuskim, który publikował prace ukraińskich etnografów, historyków i literaturoznawców: Mychajło Drahomanowa, Mykoły Kostomarowa, Mychajło Hruszewskiego, czy Wołodymyra Doroszenki, i tłumaczenia dzieł pisarzy ukraińskich takich jak Taras Szewczenko, Iwan Franko i Wasyl Stefanyk.

Seelieb ponadto korespondował z Iwanem Franko, a po śmierci poety opublikował jego nekrolog w Gazette de Lausanne^[6].

W 1923 przeprowadził się do Polski, gdzie początkowo zamieszkał w Grudziądzu^[1][4]. W późniejszym czasie zaangażował się w pomoc alkoholikom i abstynentom: założył Stowarzyszenie Katolików Abstynentów Wyzwolenie i Zakopiańskie Towarzystwo Górali Abstynentów, prowadził wykłady, organizował wystawy tematyczne^[1].