Ashley Harkleroad – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ashley Harkleroad

Państwo	Stany Zjednoczone
Data i miejsce urodzenia	2 maja 1985 Rossville
Wzrost	165 cm
Gra	praworęczna, oburęczny bekhend
Status profesjonalny	2000
Zakończenie kariery	2012
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	0 WTA, 8 ITF
Najwyżej w rankingu	39 (9 czerwca 2003)
Australian Open	3R (2007)
Roland Garros	3R (2003)
Wimbledon	2R (2006)
US Open	2R (2003)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	0 WTA, 5 ITF
Najwyżej w rankingu	39 (29 stycznia 2007)
Australian Open	QF (2007)
Roland Garros	QF (2008)
Wimbledon	3R (2006)
US Open	3R (2002, 2006)
Multimedia w Wikimedia Commons

Ashley Harkleroad (ur. 2 maja 1985 w Rossville) – amerykańska tenisistka.

Zawodową tenisistką Harkleroad była w latach 2000–2012.

Od sezonu 2000 startowała w kwalifikacjach do najważniejszych imprez WTA w Stanach Zjednoczonych – w Miami i US Open. Zakończyła je bez powodzenia. W czasach rozgrywek juniorskich związana była z Andym Roddickiem. W roku 2001 organizatorzy turniejów w Miami i US Open przyznali jej dzikie karty, ale w obydwu przypadkach Harkleroad odpadła w pierwszej rundzie. W kolejnym sezonie wygrała trzy pierwsze spotkania z cyklu WTA, dochodząc do drugiej rundy w San Diego, Bratysławie i na Hawajach. Osiągnęła też półfinał debla w stolicy Słowacji. Rok 2003 był przełomowy w karierze Amerykanki. Zagrała w Charleston, pokonując trzy zawodniczki z czołowej dwudziestki rankingu: Jelenę Bowinę, Meghann Shaughnessy i Danielę Hantuchovą, tracąc we wszystkich tych spotkaniach jedenaście gemów. W półfinale nie sprostała Justine Henin, ale została najniżej sklasyfikowaną półfinalistką tego turnieju od 1990 roku, gdy w finale wystąpiła grająca z dziką kartą i nieklasyfikowana Jennifer Capriati. Awansowała o ponad pięćdziesiąt pozycji w rankingu światowym, na 56. miejsce. Osiągnęła półfinał w Strasburgu i finał debla w Tokio. Wyniki te premiowały Amerykankę na 39. i najwyższe miejsce rankingowe w karierze. Na początku roku 2004 osiągnęła finał turnieju w Auckland.

Dnia 4 grudnia 2004 w Chattanooga została żoną amerykańskiego tenisisty, Alexa Bogomolova Jr., ale wkrótce rozwiedli się^[1].

W sezonie 2005 Harkleroad startowała głównie w turniejach z cyklu ITF i wygrała dwa z nich. W turniejach WTA nie wygrała żadnego spotkania, choć czterokrotnie próbowała. Osiągnęła drugi finał deblowy w Québecu. Powróciła do czołowej setki rankingu w 2006 po kilku wygranych spotkaniach pierwszej rundy. Doszła do finału deblowych turniejów WTA w Pradze i Rabacie. W styczniu 2007 osiągnęła trzecią rundę Australian Open – przegrała z Danielą Hantuchovą mimo prowadzenia 5:2 w trzecim secie.

W ostatniej chwili zrezygnowała ze startu w US Open 2008, jako oficjalny powód podając kontuzję. Nieoficjalnym powodem rezygnacji z turnieju była ciąża tenisistki, w którą zaszła ze swoim trenerem Chuckiem Adamsem. Harkleroad w przerwie sportowej wyszła za mąż za Adamsa, a 30 marca 2009 urodziła syna, Charliego^[2]. Jej powrót do WTA Tour nastąpił podczas imprezy w Miami, jednak przegrała z Alicią Molik.

	Data	Turniej			Naw.	Finalistka	Wynik
1.	07/07/2002	Los Gatos	ITF	50 000	twarda	Cippora Obziler	6:2, 6:2
2.	18/08/2002	Bronx	ITF	50 000	twarda	Ľubomíra Kurhajcová	6:1, 6:3
3.	17/07/2005	Louisville	ITF	50 000	twarda	Séverine Brémond	4:6, 7:5, 6:0
4.	07/08/2005	Waszyngton	ITF	75 000	twarda	Olga Puczkowa	6:2, 6:1
5.	15/10/2006	San Francisco	ITF	50 000	twarda	Clarisa Fernández	6:2, 6:3
6.	14/10/2007	San Francisco	ITF	50 000	twarda	Sunitha Rao	6:1, 6:2
7.	11/11/2007	Pittsburgh	ITF	75 000	twarda	Olga Puczkowa	4:6, 6:4, 6:3
8.	18/11/2007	La Quinta	ITF	50 000	twarda	Stéphanie Dubois	6:3, 7:6

Końcowy wynik	Rok	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwniczka	Wynik finału
Finalistka	2001	French Open	Ceglana	Angelique Widjaja	6:3, 1:6, 4:6

Końcowy wynik	Rok	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik finału
Zwyciężczyni	2001	Wimbledon	Trawiasta	Gisela Dulko	Christina Horiatopoulos Bethanie Mattek	6:3, 6:1

• Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2017-09-26]  (ang.).
• Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2017-09-26]  (ang.).
• Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2017-09-26]  (ang.).