Aszared-apil-Ekur – Wikipedia, wolna encyklopedia

Aszared-apil-Ekur (akad. Aŝarēd-apil-Ekur^[1][2], tłum. „syn świątyni E-kur jest pierwszy/najważniejszy”^[3]) – król Asyrii, syn i następca Tiglat-Pilesera I, według Asyryjskiej listy królów panować miał przez 2 lata^[4]. Jego rządy datowane są na lata 1075-1074 p.n.e.^[1][2]

O Aszared-apil-Ekurze, poza jego imieniem, długością rządów i łączącym go pokrewieństwem z poprzedzającymi go i następującymi po nim innymi władcami asyryjskimi, wiadomo bardzo niewiele. Nie odkryto jak dotychczas żadnych jego inskrypcji^[1]. Jedyne informacje o nim pochodzą z dwóch list królewskich: Asyryjskiej listy królów i Synchronistycznej listy królów^[2]. W pierwszej z nich Aszared-apil-Ekur wymieniany jest jako 88 władca asyryjski i zajmuje tam miejsce po Tiglat-Pileserze I (1114-1076 p.n.e.), swym ojcu, a przed Aszur-bel-kala (1073-1056 p.n.e.), swym bratem^[4]. Synchronistyczna lista królów również umieszcza go pomiędzy tymi dwoma władcami^[5]. Imię babilońskiego władcy, który miał być współczesnym Aszared-apil-Ekurowi, w liście tej się nie zachowało, ale z ustaleń chronologicznych wynika, iż powinien być nim Marduk-szapik-zeri (1082-1070 p.n.e.).

• A.K. Grayson, Königslisten und Chroniken. B. Akkadisch, w: Reallexikon der Assyriologie, tom VI (Klagesang-Libanon), Walter de Gruyter, Berlin - New York 1980-83, s.86-135.
• A.K. Grayson, Assyrian Rulers of the Early First Millennium B.C. I (1114–859 B.C.), "The Royal Inscriptions of Mesopotamia. Assyrian Periods" 2 (RIMA 2), University of Toronto Press, 2002.