Atlantic-Fokker C-7 – Wikipedia, wolna encyklopedia
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent | Atlantic-Fokker |
Typ | samolot transportowy |
Konstrukcja | trzysilnikowy górnopłat |
Załoga | 2-3 |
Historia | |
Liczba egz. | 1 (C-7) |
Liczba wypadków | 1 |
Dane techniczne | |
Napęd | 3×Wright R-975-1 (J-6) |
Moc | 3×300 KM |
Wymiary | |
Rozpiętość | 22,18 m |
Długość | 14,65 m |
Wysokość | 3,81 m |
Masa | |
Własna | 4989 kg |
Osiągi | |
Prędkość maks. | 223 km/h |
Prędkość przelotowa | 204 km/h |
Pułap | 4404 m |
Zasięg | 1207 km |
Dane operacyjne | |
Liczba miejsc | |
10 | |
Przestrzeń ładunkowa | |
907 kg | |
Użytkownicy | |
United States Army Air Corps |
Atlantic-Fokker C-7 – amerykański samolot pasażersko-transportowy z lat 30. XX wieku, wersja rozwojowa C-2A.
Historia
[edytuj | edytuj kod]W latach 20. i 30. XX wieku standardową praktyką United States Army Air Corps (USAAC) było testowanie różnych silników na danym modelu samolotu i nadawanie takiemu samolotowi całkowicie nowego oznaczenia[1]. W 1929 ostatni z zamówionych C-2A (numer seryjny 28-126) otrzymał silniki o większej mocy 300-konne Wright R-975-1 zamiast oryginalnych 220-konnych i został przyjęty do służby jako C-7[1]. Prędkość przelotowa samolotu z nowymi silnikami wzrosła o ponad 40 kilometrów na godzinę[1].
Poprawione osiągi samolotu doprowadziły do zamówienia kolejnych sześciu samolotów z silnikami R-975-1, które otrzymały oznaczenie C-7A i które w porównaniu z C-7 były poważnie zmodyfikowane[2]. C-7A składały z części „pożyczonych” z wielu modeli Fokkera, w tym z kadłubów Fokkerów F.10, skrzydeł Fokkerów C-2 i stateczników pionowych i poziomych z bombowca Fokker XLB-2[3][2].
C-7 używany był jako samolot pasażerski, rozbił się 24 lutego 1931[1]. Sześć C-7A używanych było w różnych rolach, zazwyczaj do jednej bazy przydzielony był jeden samolot tego typu[3]. Najczęściej służyły jako samoloty pasażerskie i transportowe, używane były także jako latające karetki z miejscem na cztery nosze, lekarza i pielęgniarza[3]. Samoloty zostały wycofane ze służby w połowie lat 30[2][3].
Lista samolotów
[edytuj | edytuj kod]Lista samolotów C7/C7A[4].
Numer seryjny USAAC | Numer fabryczny | Data wycofania ze służby | Uwagi |
---|---|---|---|
28-126 | ? | 24/2/1931[3] | C-2A przebudowany na XC-7, później C-7, rozbity[3] |
29-407 | 1501 | 1/11/1934 | Pierwsze oznaczenie XC-7A w kwietniu 1930, przemianowany na C-7A w marcu 1931, złomowany w bazie San Antonio Air Depot |
29-408 | 1502? | 22/10/1934 | Złomowany w bazie Middletown Air Depot |
29-409 | 1503? | 20/8/1934 | Złomowany w bazie San Antonio Air Depot |
29-410 | 1504? | 20/8/1934 | Złomowany w bazie Brooks Field |
29-411 | 1505? | 22/4/1936 | Rozbity w styczniu 1936, złomowany |
29-412 | 1506? | ? | Po raz ostatni widziany w bazie Scott Field 18/4/1933, dalszy los nieznany |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Atlantic-Fokker C-7. nationalmuseum.af.mil. [dostęp 2013-10-08]. (ang.).
- ↑ a b c E. Johnson: American Military Transport Aircraft. s. 26.
- ↑ a b c d e f Atlantic-Fokker C-7A. nationalmuseum.af.mil. [dostęp 2013-10-08]. (ang.).
- ↑ Joe Baugher: 1922-1929 USAAS-USAAC Serial Numbers. joebaugher.com. [dostęp 2013-10-08]. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- E. R. Johnson, Lloyd S. Jones: American Military Transport Aircraft Since 1925. ISBN 978-0-7864-6269-8.