Prędkość przelotowa – Wikipedia, wolna encyklopedia

Prędkość przelotowa – średnia prędkość z jaką porusza się statek powietrzny lub ptak podczas lotu. Dla statku powietrznego najczęściej dotyczy to prędkości rozwijanej na optymalnym dla niego poziomie lotu zwanym wysokością przelotową.

• Aurora (samolot) Mach 4-6
• Lockheed SR-71 Blackbird Mach 3,2
• Concorde 2150 km/h (na wysokości przelotowej)
• F-16 np. 1000 km/h (General Dynamics F-16 Fighting Falcon)
• Tu-22 900-1000 km/h
• Cessna Citation X 976 km/h
• Boeing 737 823-912 km/h (różne modele)
• PZL TS-11 Iskra 600 km/h
• An-72 600 km/h
• ATR 72 515 km/h
• Boeing XB-39 Superfortress 454 km/h
• Rikugun Ki-93 350 km/h
• PZL.37 Łoś 345 km/h
• Curtiss XP-31 Swift 296 km/h
• Tachikawa Ki-54 240 km/h
• Atlantic-Fokker C-7 204 km/h
• Dayton-Wright Cabin Cruiser 125 mil na godzinę (200 km/h)
• Kokusai Ku-8 195 km/h
• Davis-Douglas Cloudster 85 mil na godzinę (137 km/h)