Attikos – Wikipedia, wolna encyklopedia

Attikos – medioplatoński filozof z II wieku n.e. Ceniony szczególnie za interpretacje Platona i cytowany przez Plotyna, Proklosa i Euzebiusza z Cezarei. Był nauczycielem Harpokrationa. Z jego bogatej twórczości zachowały się jedynie fragmenty. Najsławniejszym dziełem (zachowane fragmenty cytowane są przez Euzebiusza z Cezarei) nosiło tytuł: Przeciw tym, którzy obiecują interpretować Platona za pomocą Arystotelesa. Bronił w nim nauki Platońskiej i atakował Arystotelesa.

• Giovanni Reale: Historia filozofii starożytnej. T. 4. Lublin: Wydawnictwo KUL, 1999, s. 339-340. ISBN 88-343-2570-2.