Auksztota – Wikipedia, wolna encyklopedia

Regiony etnograficzne Litwy (Auksztota oznaczona kolorem brązowym)

Regiony etnograficzne Litwy w granicach Republiki Litewskiej

Auksztota (lit. Aukštaitija, dosł. kraj górny), również Litwa górna – kraina historyczna i region etnograficzny na Litwie, na Nizinie Środkowolitewskiej i Pojezierzu Wileńskim, w dorzeczu górnej i środkowej Wilii, nad Niewiażą, Świętą i Muszą; historyczny ośrodek ekspansji państwa litewskiego^[1]. Najważniejszym ośrodkiem miejskim Auksztoty jest współcześnie Poniewież.

Ze względu na położenie w dorzeczu górnego Niemna i w odróżnieniu od położonej w dorzeczu dolnego Niemna Żmudzi (od lit. žemai, nisko), Auksztota nazywana jest przez historyków Litwą górną^[2]^[3] (lit.: aukštas – wysoki).

Jeden z dwóch dialektów języka litewskiego nazywany jest dialektem auksztockim.

Przypisy

↑ Ochmański J., Historia Litwy, Warszawa 1990, s. 43–48. ISBN 83-04-03107-8
↑ Brückner A., Starozytna Litwa..., V. Litwa właściwa, Olsztyn 1984, s. 67. ISBN 83-7002-163-8
↑ Jasienica P. Polska Jagiellonów, rozdz. Wschód, Warszawa 1963

Linki zewnętrzne

Auxtota (w bierniku ''Auxtotę''), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 331 .

[1] Ochmański J., Historia Litwy, Warszawa 1990, s. 43–48. ISBN 83-04-03107-8

[2] Brückner A., Starozytna Litwa..., V. Litwa właściwa, Olsztyn 1984, s. 67. ISBN 83-7002-163-8

[3] Jasienica P. Polska Jagiellonów, rozdz. Wschód, Warszawa 1963

[1]

[2]

[3]