Aya Kōda – Wikipedia, wolna encyklopedia

Aya Kōda

幸田 文

Data i miejsce urodzenia	1 września 1904 Tokio
Data śmierci	31 października 1990
Narodowość	japońska
Język	japoński
Dziedzina sztuki	literatura

Aya Kōda (jap. 幸田 文 Kōda Aya; ur. 1 września 1904, zm. 31 października 1990) – japońska eseistka i powieściopisarka.

Urodziła się w Tokio, w dzielnicy Mukōjima, jako druga córka pisarza Rohana Kōdy. W wieku pięciu lat straciła matkę, a następnie starszą siostrę i młodszego brata. W wieku 24 lat wyszła za mąż. Po 10 latach rozwiodła się i wraz z córką Tamą wróciła do ojca.

W czasie wojny pracowała, aby utrzymać rodzinę (co opisuje Tama Aoki w Koishigawa no ie, pol. Dom w Koishigawa), wykorzystując w praktyce umiejętności, których od dziecka uczyła się w domu. Po śmierci ojca wydała zbiór esejów poświęconych wspomnieniom o nim: Chichi (Ojciec), Konna koto (Takie rzeczy) i z dzieciństwa – Misokkasu (Wyrzutek), które spotkały się z zainteresowaniem czytelników. Wkrótce jednak poczuła się ograniczona formą eseju i napisała powieść Nagareru (Płynąc), opartą na doświadczeniach z okresu, gdy mieszkała i pracowała w domu gejsz. Otrzymała za nią nagrodę Japońskiej Akademii Sztuk Pięknych oraz literacką nagrodę wydawnictwa Shinchōsha i umocniła swoją pozycję w świecie literackim. Następnie otrzymała Nagrodę Yomiuri za Kuroi suso (Czarny rąbek). Cechy charakterystyczne jej stylu to siła ekspresji i poczucie moralności.

W ostatnich latach zaangażowała się w odbudowę przyświątynnych pagód w różnych regionach Japonii.

Zmarła 31 października 1990 w wieku 86 lat.

Jej córka Tama Aoki oraz wnuczka Nao Aoki są również pisarkami.

Kuroi suso (Czarny rąbek), Nagareru (Płynąc), Tatakai (Walka), Otōto (Młodszy brat), Misokkasu (Wyrzutek), Shūen (Ostatnie chwile), Sōsō no ki (Zapiski z pogrzebu) oraz wydane pośmiertnie: Kuzure (Upadek), Ki (Drzewo), Kimono, Yami (Mrok).

• Literatura japońska