Bambara – Wikipedia, wolna encyklopedia
Ludzie Bambara w górnym biegu rzeki Senegal, 1890 | |
Populacja | 6 226 000 (2017)[1] |
---|---|
Miejsce zamieszkania | Mali 5 749 000 |
Język | |
Religia | Mali[2]: islam (91%), religie plemienne (5%), chrześcijaństwo (4%) |
Pokrewne | Soninke, Diola, Mandinka i inne posługujące się językami mande |
Bambara albo Bamana – grupa etniczna w Afryce Zachodniej, której przedstawiciele zamieszkują obszary w środkowym biegu Nigru – głównie w południowo-wschodnim Mali, gdzie stanowią 31% ludności. Mniejsze społeczności Bambara znajdują się w Gwinei (1% ludności), Francji, Senegalu, Nigrze, Wybrzeżu Kości Słoniowej i Mauretanii. Posługują się językiem bambara należącym do grupy mande rodziny nigero-kongijskiej.
Na przełomie XVI i XVII wieku zbudowali potężne imperium, bazując na tradycyjnym bractwie myśliwych Donzo Ton jako armii. Do dziś głównie spośród Donzo Ton rekrutowane są bojówki podczas konfliktów w zachodniej Afryce.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ People Cluster: Malinke-Bambara. Joshua Project. [dostęp 2017-10-24]. (ang.).
- ↑ Bambara in Mali. Joshua Project. [dostęp 2017-10-24]. (ang.).