Bambara – Wikipedia, wolna encyklopedia

Bambara
Bamana
Ilustracja
Ludzie Bambara w górnym biegu rzeki Senegal, 1890
Populacja

6 226 000 (2017)[1]

Miejsce zamieszkania

Mali 5 749 000
Gwinea 134 800
Francja 130 000
Senegal 86 000
Niger 45 000
Wybrzeże Kości Słoniowej 36 000
Mauretania 21 000
Gambia 9 500
Burkina Faso 6 200
Stany Zjednoczone 5 400
Gwinea Bissau 2 100
Kanada 700

Język

bambara

Religia

Mali[2]: islam (91%), religie plemienne (5%), chrześcijaństwo (4%)

Pokrewne

Soninke, Diola, Mandinka i inne posługujące się językami mande

Dziewczynka Bambara

Bambara albo Bamanagrupa etniczna w Afryce Zachodniej, której przedstawiciele zamieszkują obszary w środkowym biegu Nigru – głównie w południowo-wschodnim Mali, gdzie stanowią 31% ludności. Mniejsze społeczności Bambara znajdują się w Gwinei (1% ludności), Francji, Senegalu, Nigrze, Wybrzeżu Kości Słoniowej i Mauretanii. Posługują się językiem bambara należącym do grupy mande rodziny nigero-kongijskiej.

Na przełomie XVI i XVII wieku zbudowali potężne imperium, bazując na tradycyjnym bractwie myśliwych Donzo Ton jako armii. Do dziś głównie spośród Donzo Ton rekrutowane są bojówki podczas konfliktów w zachodniej Afryce.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. People Cluster: Malinke-Bambara. Joshua Project. [dostęp 2017-10-24]. (ang.).
  2. Bambara in Mali. Joshua Project. [dostęp 2017-10-24]. (ang.).