Bandikot – Wikipedia, wolna encyklopedia
Bandicota | |||
J.E. Gray, 1873[1] | |||
Przedstawiciel rodzaju – bandikot bengalski (B. bengalsensis) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Infrarząd | |||
Nadrodzina | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Plemię | |||
Rodzaj | bandikot | ||
Typ nomenklatoryczny | |||
Mus giganteus Hardwicke, 1804 (= Mus indicus Bechstein, 1800) | |||
Synonimy | |||
| |||
Gatunki | |||
|
Bandikot[3] (Bandicota) – rodzaj ssaków z podrodziny myszy (Murinae) w obrębie rodziny myszowatych (Muridae).
Zasięg występowania
[edytuj | edytuj kod]Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Azji[4][5][6].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Długość ciała (bez ogona) 145–350 mm, długość ogona 75–280 mm, długość ucha 22–33 mm, długość tylnej stopy 27–60 mm; masa ciała 140–600 g[5][7].
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]Rodzaj zdefiniował w 1873 roku angielski zoolog John Edward Gray na łamach The Annals and Magazine of Natural History[1]. Na gatunek typowy Gray wyznaczył (oznaczenie monotypowe) bandikota indyjskiego (B. indica).
Etymologia
[edytuj | edytuj kod]- Bandicota: zniekształcona nazwa pandi-kokku oznaczająca w telegu ‘świnio-szczura’. Rodzima nazwa bandikota odnosi się do jego zwyczaju chrząkania jak świnia podczas ataku lub podczas biegania w nocy[8].
- Gunomys: gr. γoυνoς gounos ‘owocny, płodny’[9]; μυς mus, μυος muos ‘mysz’[10]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Arvicola bengalensis J.E. Gray, 1835.
Podział systematyczny
[edytuj | edytuj kod]Do rodzaju należą następujące występujące współcześnie gatunki[4][11][3]:
- Bandicota indica (Bechstein, 1800) – bandikot indyjski
- Bandicota bengalensis (J.E. Gray, 1835) – bandikot bengalski
- Bandicota savilei O. Thomas, 1916 – bandikot indochiński
Opisano również gatunek wymarły z pliocenu dzisiejszych Indii[12][13]:
- Bandicota sivalensis Patnaik, 2001
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b J.E. Gray. Notes on the rats; with the description of some new species from Panama and the Aru Islands. „The Annals and Magazine of Natural History”. Forth Series. 12 (71), s. 418, 1873. (ang.).
- ↑ O. Thomas. A Subdivision of the Old Genus Nesokia, with Descriptions of Three new Members of the Group, and of a Mus from the Andamans. „The Annals and Magazine of Natural History”. Seventh Series. 20, s. 203, 1907. (ang.).
- ↑ a b Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 265. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 474. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ a b Ch. Denys, P. Taylor & K. Aplin. Opisy gatunków Muridae: Ch. Denys, P. Taylor, C. Burgin, K. Aplin, P.-H. Fabre, R. Haslauer, J. Woinarski, B. Breed & J. Menzies: Family Muridae (True Mice and Rats, Gerbils and relatives). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 818–819. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Bandicota. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-12-05].
- ↑ Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 305. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
- ↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 132, 1904. (ang.).
- ↑ Brown 1954 ↓, s. 388.
- ↑ Brown 1954 ↓, s. 544.
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-09]. (ang.).
- ↑ J.S. Zijlstra , Bandicota Gray, 1873, Hesperomys project (Version 23.8.1), DOI: 10.5281/zenodo.7654755 [dostęp 2023-10-09] (ang.).
- ↑ R. Patnaik. Late Pliocene micromammals from Tatrot Formation (Upper Siwaliks) exposed near village Saketi, Himachal Pradesh, India. „Palaeontographica”. Abteilung A. 261 (1-3), s. 66, 2001. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- R.W. Brown: Composition of scientific words; a manual of methods and a lexicon of materials for the practice of logotechnics. Washington: Published by the author, 1954, s. 1–882. (ang.).