Bartłomiej Bonk – Wikipedia, wolna encyklopedia

Bartłomiej Bonk
	; Bartłomiej Bonk (2012)
Pełne imię i nazwisko	Bartłomiej Wojciech Bonk
Data i miejsce urodzenia	11 października 1984 ; Więcbork
Dorobek medalowy
	Reprezentacja Polska
	Igrzyska olimpijskie
	Mistrzostwa świata
	Mistrzostwa Europy
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Bartłomiej Wojciech Bonk (ur. 11 października 1984 w Więcborku) – polski sztangista. Wychowanek klubu MLKS Krajna^[1] Sępólno Krajeńskie, od 2001 reprezentant Budowlanych Opole, gdzie jego trenerem jest Ryszard Szewczyk; olimpijczyk z Pekinu (2008) (w kategorii do 94 kg) i Londynu (2012) (w kategorii 105 kg). Srebrny medalista olimpijski z Londynu, mistrz Europy (2015).

Kariera sportowa

W reprezentacji Polski debiutował w 2000 na mistrzostwach Europy juniorów młodszych, zajmując 6. miejsce w kategorii 70 kg, z wynikiem 250 kg (107,5 kg + 142,5 kg). W 2002 zadebiutował w mistrzostwach świata juniorów, zajmując 11. miejsce w kategorii 94 kg z wynikiem 327,5 kg (140 +182,5), mistrzostwach Europy juniorów, zajmując 9. miejsce w kategorii 94 kg z wynikiem 347,5 kg (157,5 kg + 190 kg) oraz mistrzostwach świata seniorów w Warszawie, zajmując 11. miejsce w kategorii 94 kg z wynikiem 357,5 kg (162,5 kg +195 kg). W 2003 zajął 4. miejsce w mistrzostwach świata juniorów w kategorii 94 kg z wynikiem 370 kg (165 kg + 205 kg), lecz w jego organizmie wykryto niedozwolony środek. W 2004 wystąpił w mistrzostwach Europy seniorów, zajmując 7. miejsce w kategorii 94 kg z wynikiem 382,5 kg (172,5 kg + 210 kg). W tym samym roku został wicemistrzem świata juniorów w kategorii 94 kg z wynikiem 385 kg (172,5 kg + 212,5). W 2004 sięgnął także po mistrzostwo Polski seniorów w tej samej kategorii z wynikiem 377,5 kg, ale po raz drugi w karierze został zdyskwalifikowany za doping. Ukarany trzyletnim zakazem startów, poza utratą mistrzostwa Polski został także wycofany z kadry na Igrzyska Olimpijskie w Atenach^[2] Karę skrócono mu po upływie półtora roku i powrócił do startów w 2006^[3]

Po powrocie do sportu wystąpił jeszcze pięć razy w Mistrzostwach Świata seniorów (2006, 2007 i 2009 w kategorii 94 kg, 2010 i 2011 w kategorii 105 kg), a jego najlepszym wynikiem było 4. miejsce w 2010 w kategorii 105 kg z wynikiem 402 kg (180 kg + 222 kg). W podrzucie na tych mistrzostwach zajął trzecie miejsce. Dwukrotnie po dyskwalifikacji startował w mistrzostwach Europy (2006 w kategorii 94 kg, 2011 w kategorii 105 kg). W 2011 zdobył w mistrzostwach Europy brązowy medal wynikiem 394 kg (180 kg + 214 kg).

W 2008 na Igrzyskach Olimpijskich w Pekinie w rwaniu uzyskał wynik 175 kg, który dawał mu 8. miejsce, ale w podrzucie spalił wszystkie podejścia (2 x 211 kg, 1 x 212 kg) i nie został sklasyfikowany. 6 sierpnia 2012 roku podczas Igrzysk Olimpijskich w Londynie prowadził po rwaniu w kategorii 105 kg wynikiem 190 kg, wywalczając na koniec zawodów brąz wynikiem 410 kg (190 kg + 220 kg)^[4]. W grudniu 2019, po dyskwalifikacji zwycięzcy londyńskiego konkursu Ołeksija Torochtija, Bonkowi przyznano srebrny medal^[5].

Sześciokrotnie zdobywał mistrzostwo Polski seniorów, w tym trzykrotnie w kategorii 94 kg (2007 – 367 kg, 2008 – 369 kg, 2009 – 377 kg) i trzykrotnie w kategorii 105 kg (2010 – 400 kg, 2011 – 411 kg, 2012 – 390 kg)^[6]

Życie prywatne

Mąż Barbary Sachmacińskiej-Bonk – zawodniczki CLKS Mazovii Ciechanów, mają syna Mateusza, urodzonego w 2004 r; oraz córeczkę urodzoną w 2012^[7]^[8]^[9]. Jej bliźniaczka, Julia zmarła 13 lutego 2014 roku^[10]^[11].

Polityka

W wyborach samorządowych w 2018 zdobył mandat radnego Rady Miasta Opola^[12].

Wyniki

Igrzyska olimpijskie

Olimpiada	Miejsce	Data	Konkurencja	Rezultat
Pekin 2008	Pekin	2008	kat. 94 kg	Nie ukończył
Londyn 2012	Londyn	2012	kat. 105 kg	2. miejsce - 410 kg

Mistrzostwa świata

Mistrzostwa Świata	Miejsce	Data	Konkurencja	Rezultat
Warszawa 2002	Warszawa	2002	kat. 94 kg	11. miejsce – 357,5 kg (162,5 kg + 195 kg)
Santo Domingo 2006	Santo Domingo	2006	kat. 94 kg	11. miejsce – 375 kg (170 kg + 205 kg)
Chiang Mai 2007	Chiang Mai	2007	kat. 94 kg	8. miejsce – 383 kg (173 kg + 210 kg)
Goyang 2009	Koyang	2009	kat. 94 kg	10. miejsce – 376 kg (172 kg + 204 kg)
Antalya 2010	Antalya	2010	kat. 105 kg	4. miejsce – 402 kg (180 kg + 222 kg)^[a]
Paryż 2011	Paryż	2011	kat. 105 kg	5. miejsce – 406 kg (185 kg + 221 kg)
Wrocław 2013	Wrocław	2013	kat. 105 kg	3. miejsce – 404 kg (188 kg + 216 kg)^[13]^[b]

Mistrzostwa Europy

Mistrzostwa Europy	Miejsce	Data	Konkurencja	Rezultat
Kijów 2004	Kijów	2004	kat. 94 kg	7. miejsce – 382,5 kg (172,5 kg + 210 kg)
Władysławowo 2006	Władysławowo	2006	kat. 94 kg	4. miejsce – 387 kg (179 kg + 208 kg)
Kazań 2011	Kazań	2011	kat. 105 kg	3. miejsce – 394 kg (180 kg + 214 kg)
Tbilisi 2015	Tbilisi	2015	kat. 105 kg	1. miejsce – 408 kg (185 kg + 223 kg)^[c]

Mistrzostwa Polski

Mistrzostwa Polski	Miejsce	Data	Konkurencja	Rezultat
Ciechanów 2007	Ciechanów	2007	kat. 94 kg	1. miejsce – 367 kg
Zakliczyn 2008	Zakliczyn	2008	kat. 94 kg	1. miejsce – 369 kg
Polkowice 2009	Polkowice	2009	kat. 94 kg	1. miejsce – 377 kg
Opole 2010	Opole	2010	kat. 105 kg	1. miejsce – 400 kg
Płońsk 2011	Płońsk	2011	kat. 105 kg	1. miejsce – 411 kg
Zakliczyn 2012	Zakliczyn	2012	kat. 105 kg	1. miejsce – 390 kg
Ciechanów 2013	Ciechanów	2013	kat. 105 kg	1. miejsce – 395 kg

Odznaczenia

Srebrny Krzyż Zasługi – 2013^[14]

Uwagi

↑ Brązowy medal w podrzucie (222 kg)
↑ Srebrny medal w rwaniu (188 kg)
↑ Rekord życiowy w podrzucie (223 kg)

Przypisy

↑ Arkadiusz Gnaś Od SKS do MLKS. Książka wydana na rocznicę 70-lecia klubu MLKS Krajna
↑ Kara nałożona Gazeta Wyborcza z 6.09.2004
↑ Bonk wraca do dźwigania Gazeta Wyborcza z 15.03.2006. [dostęp 2021-05-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-24)].
↑ Kara za IO 2012, medal dla Bonka - Sport [online], sport.onet.pl [dostęp 2019-12-21] (pol.).
↑ IOC sanctions one athlete for failing anti-doping tests at London 2012 - Olympic News. International Olympic Committee, 2019-12-19. [dostęp 2019-12-19]. (ang.).
↑ medaliści mistrzostw Polski według serwisu www.polska-sztanga.pl. [dostęp 2012-08-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)].
↑ Córeczka medalisty z Londynu walczy o życie. Lekarze zwolnieni, sprawa w prokuraturze. tvn24.pl, 2012-11-28. [dostęp 2012-12-02].
↑ Bonk: błagała go o "cesarkę", powiedział, że tylko jego zdanie się liczy. tvn24.pl, 2012-11-29. [dostęp 2012-12-02].
↑ Stan córki olimpijczyka nadal ciężki. Matka dziewczynki: Pozostaje żal. tvn24.pl, 2012-12-02. [dostęp 2012-12-02].
↑ Zmarła Julia, córka olimpijczyka Bartłomieja Bonka. sport.pl, 2014-02-13. [dostęp 2014-02-13].
↑ Zmarła córka sztangisty Bartłomieja Bonka. tvn24.pl, 2014-02-13. [dostęp 2014-02-14].
↑ Państwowa Komisja Wyborcza: Informacje o kandydacie BONK Bartłomiej Wojciech. wybory2018.pkw.gov.pl. [dostęp 2018-11-12]. (pol.).
↑ adsz, twis: Podnoszenie ciężarów: Bonk brązowym medalistą MŚ. Dołęga przegrał z kontuzją. 2013-10-27. [dostęp 2013-10-27].
↑ M.P. z 2013 r. poz. 840

Bibliografia

Profil na stronie iat.uni-leipzig.de
Bartłomiej Bonk w bazie www.sports-reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-02-06)].
Bogdan Tuszyński, Henryk Kurzyński, Od Chamonix i Paryża do Vancouver. Leksykon olimpijczyków polskich 1924-2010 wyd. Fundacja Dobrej Książki, b.d i m. w., str. 739, ISBN 978-83-86320-01-1

[13] Brązowy medal w podrzucie (222 kg)

[15] Srebrny medal w rwaniu (188 kg)

[16] Rekord życiowy w podrzucie (223 kg)

[1] Arkadiusz Gnaś Od SKS do MLKS. Książka wydana na rocznicę 70-lecia klubu MLKS Krajna

[2] Kara nałożona Gazeta Wyborcza z 6.09.2004

[3] Bonk wraca do dźwigania Gazeta Wyborcza z 15.03.2006. [dostęp 2021-05-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-24)].

[4] Kara za IO 2012, medal dla Bonka - Sport [online], sport.onet.pl [dostęp 2019-12-21] (pol.).

[5] IOC sanctions one athlete for failing anti-doping tests at London 2012 - Olympic News. International Olympic Committee, 2019-12-19. [dostęp 2019-12-19]. (ang.).

[6] ści mistrzostw Polski według serwisu www.polska-sztanga.pl. [dostęp 2012-08-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)].

[7] Córeczka medalisty z Londynu walczy o życie. Lekarze zwolnieni, sprawa w prokuraturze. tvn24.pl, 2012-11-28. [dostęp 2012-12-02].

[8] Bonk: błagała go o "cesarkę", powiedział, że tylko jego zdanie się liczy. tvn24.pl, 2012-11-29. [dostęp 2012-12-02].

[9] Stan córki olimpijczyka nadal ciężki. Matka dziewczynki: Pozostaje żal. tvn24.pl, 2012-12-02. [dostęp 2012-12-02].

[10] Zmarła Julia, córka olimpijczyka Bartłomieja Bonka. sport.pl, 2014-02-13. [dostęp 2014-02-13].

[11] Zmarła córka sztangisty Bartłomieja Bonka. tvn24.pl, 2014-02-13. [dostęp 2014-02-14].

[12] Państwowa Komisja Wyborcza: Informacje o kandydacie BONK Bartłomiej Wojciech. wybory2018.pkw.gov.pl. [dostęp 2018-11-12]. (pol.).

[14] sz, twis: Podnoszenie ciężarów: Bonk brązowym medalistą MŚ. Dołęga przegrał z kontuzją. 2013-10-27. [dostęp 2013-10-27].

[17] M.P. z 2013 r. poz. 840

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[a]

[13]

[b]

[c]

[14]