Bartłomiej Pitiscus – Wikipedia, wolna encyklopedia

Bartłomiej Pitiscus

Kraj działania	Niemcy
Data i miejsce urodzenia	24 sierpnia 1561 Słone
Data i miejsce śmierci	2 lipca 1613 Heidelberg
Wyznanie	kalwinizm
Multimedia w Wikimedia Commons

Bartłomiej (Barthélemy, Bartholomeo, Bartholomäus) Pitiscus (ur. 24 sierpnia 1561 w Słonem niedaleko Zielonej Góry^[1], zm. 2 lipca 1613 w Heidelbergu) – matematyk, astronom i teolog kalwiński. Jako pierwszy użył terminu trygonometria. Jego imieniem nazwany jest krater na Księżycu.

Pochodził z niezamożnej śląskiej rodziny. Studiował teologię w Zerbst i Heidelbergu. W 1584 został nauczycielem 10-letniego Fryderyka IV, elektora Palatynatu Reńskiego. Następnie został mianowany nadwornym kapelanem we Wrocławiu i nadwornym kaznodzieją Fryderyka IV. Pitiscus był zwolennikiem polityki Fryderyka IV skierowanej przeciwko katolicyzmowi. 8 kwietnia 1603 mianowany profesorem matematyki na uniwersytecie w Heidelbergu.

W 1595 roku po raz pierwszy użył słowa ‘trygonometria’ w swoim dziele Trigonometria. Sive de solutione triangulorum Tractatus brevis et perspicuus (1595, Heidelberg). Pitiscusowi przypisuje się także wprowadzenie przecinka w zapisie ułamków dziesiętnych.

Wykłady trygonometrii według Pitiscusa prowadzono na Akademii Krakowskiej^[2].

• John J. O’Connor; Edmund F. Robertson: Bartłomiej Pitiscus w MacTutor History of Mathematics archive (ang.)
• A. Maksymowicz, BARTHOLOMAEUS PITISCUS (1561-1613) Przyczynek do biografii matematyka i teologa. zgora.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-20)]. w: Studia Zielonogórskie. Andrzej Toczewski (red.). Zielona Góra: Muzeum Ziemi Lubuskiej. Towarzystwo Przyjaciół Muzeum Ziemi Lubuskiej w Zielonej Górze, 2009. Brak numerów stron w książce