Bartolomeo Massei – Wikipedia, wolna encyklopedia
Kardynał prezbiter | |
Kraj działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 2 stycznia 1663 |
Data i miejsce śmierci | 20 listopada 1745 |
Arcybiskup ad personam Ankony | |
Okres sprawowania | 1731–1745 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Diakonat | 23 grudnia 1702 |
Prezbiterat | 7 kwietnia 1703 |
Sakra biskupia | 23 lutego 1721 |
Kreacja kardynalska | 2 października 1730 |
Kościół tytularny | Sant’Agostino |
Data konsekracji | 23 lutego 1721 | ||||
---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | |||||
|
Bartolomeo Massei (ur. 2 stycznia 1663 w Montepulciano, zm. 20 listopada 1745 w Ankonie) – włoski kardynał.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się 2 stycznia 1663 roku w Montepulciano, jako syn Lorenza Massei[1]. Studiował na Uniwersytecie Pizańskim, gdzie uzyskał doktorat utroque iure[1]. 23 grudnia 1702 roku przyjął święcenia diakonatu, a 7 kwietnia 1703 – prezbiteratu[2]. Następnie został kanonikiem bazyliki watykańskiej i referendarzem Trybunału Obojga Sygnatur[1]. 3 lutego 1721 roku został tytularnym arcybiskupem Aten, a dwadzieścia dni później przyjął sakrę[2]. Rok później został nuncjuszem we Francji, a następnie został reprezentantem Stolicy Piotrowej przy rozmowach pokojowych w Cambrai[1]. 2 października 1730 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny Sant’Agostino[2]. W tym samym roku został legatem w Romanii, a rok później – arcybiskupem ad personam Ankony[1]. Zmarł tamże 20 listopada 1745 roku[1].