Barwniak Ansorgiego – Wikipedia, wolna encyklopedia
Thysochromis ansorgii[1] | |||
(Boulenger, 1901) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Plemię | |||
Rodzaj | Thysochromis | ||
Gatunek | barwniak Ansorgiego | ||
Synonimy | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
Barwniak Ansorgiego[3], barwniak pięcioplamy[4], pielęgnica pięcioplama[5] (Thysochromis ansorgii) – gatunek słodkowodnej ryby z rodziny pielęgnicowatych (Cichlidae). Jedyny przedstawiciel rodzaju Thysochromis. Bywa hodowany w akwariach.
Występowanie
[edytuj | edytuj kod]Tereny Afryki Zachodniej i zachodniej Afryki Środkowej – od dorzecza rzeki Agnéby w Wybrzeżu Kości Słoniowej po stan Cross River w Nigerii oraz dorzecza rzek Ogowe w Gabonie i Kouilou w Kongu.
Cechy morfologiczne
[edytuj | edytuj kod]Samiec jest intensywniej ubarwiony i jest większy od samicy. Dorasta do ok. 9 cm długości, niekiedy do 13 cm[6]. Ciało bocznie spłaszczone, po obu stronach ich zielononiebieskiego ciała, w jej środkowej części znajdują się ciemne plamy, po 5 z każdej strony. Brzuch czerwony, u samicy w okolicy płetwy odbytowej znajdują się lśniące łuski.
Płetwa grzbietowa i odbytowa wydłużona i ostro zakończona w kolorze zielonawym, z czerwonymi plamkami. W płetwie grzbietowej znajdują się 13–16 promieni twardych i 9–11 miękkich. Płetwa odbytowa pokryta jasnymi i ciemnymi plamkami posiada 3 promienie twarde oraz 7–9 miękkich. Płetwy brzuszne są dość długie w kolorze niebiesko-czerwonym.
Warunki hodowlane
[edytuj | edytuj kod]Zalecane warunki w akwarium | |
---|---|
Zbiornik | średni do większego (60–100 l) |
Temperatura wody | 24–26°C |
Twardość wody | miękka, 5–19°n |
Skala pH | 6–7,5 |
pokarm | żywy i suchy |
Lubi przebywać wśród roślin (Lagarosiphon muscoideus, kabomba wodna czy Hygrophila polysperma).
Jest gatunkiem dość żarłocznym. Na pokarm dla tego gatunku składa się m.in.: rozwielitka, siekane mięso wołowe, rurecznik, płatki owsiane, płatkowane pokarmy sztuczne.
Rozród
[edytuj | edytuj kod]Pozycję dominującą na okres tarła przejmuje samica. Ikra składana w skalistych jamkach lub innych podobnych miejscach. Wpływając do takiej groty „do góry” brzuchem składa ikrę w liczbie około 150 sztuk. Z braku odpowiedniego miejsca może złożyć ją na liściach roślin.
Obowiązki opieki nad ikrą i narybkiem rodzice dzielą pomiędzy siebie[7].
Choroby
[edytuj | edytuj kod]Barwniak pięcioplamy jest podatny na zatrucia, szczególnie wrażliwy na to jest ich narybek.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Thysochromis ansorgii, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Thysochromis ansorgii, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Nazewnictwo ryb egzotycznych, AKWARIUM, Nr 1–2/70 (występuje pod synonimiczną nazwą Pelmatochromis ansorgii)
- ↑ H. Skrzyński, Barwniak pięcioplamy, AKWARIUM, Nr. 5/76. akwa-mania.mud.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
- ↑ Krystyna Kowalska, Jan Maciej Rembiszewski, Halina Rolik Mały słownik zoologiczny, Ryby, Wiedza Powszechna, Warszawa 1973 (występuje pod synonimiczną nazwą łacińską Pelmatochromis annectens )
- ↑ Frey 1990 ↓, s. 270.
- ↑ Piotr Korzeniowski, Barwniaki, AKWARIUM, Nr. 4/80
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Hans Frey , Akwarium słodkowodne, Warszawa: Wydawnictwo Sport i Turystyka, 1990, ISBN 83-217-2777-8 .
- H. Skrzyński, Barwniak pięcioplamy, AKWARIUM, Nr. 5/76. akwa-mania.mud.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
- Thysochromis ansorgii. (ang.) w: Froese, R. & D. Pauly. FishBase. World Wide Web electronic publication. fishbase.org [dostęp 22 września 2011]