National Baseball Hall of Fame and Museum – Wikipedia, wolna encyklopedia
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Data założenia | 1936 |
Położenie na mapie Stanów Zjednoczonych | |
Położenie na mapie stanu Nowy Jork | |
42°42′00″N 74°55′24″W/42,700000 -74,923333 | |
Strona internetowa |
National Baseball Hall of Fame and Museum – muzeum historii baseballu, które mieści się w Cooperstown w stanie Nowy Jork. Jego otwarcie nastąpiło 12 czerwca 1939 roku[1]. Znajduje się w nim między innymi 38 tysięcy eksponatów (koszulki zawodników, piłki itp.), 500 tysięcy fotografii, 130 tysięcy kart baseballistów oraz 3 miliony książek i dokumentów[2].
Baseball Hall of Fame Museum kojarzone jest przede wszystkim z zasłużonymi dla amerykańskiego baseballu zawodnikami, sędziami, członkami zarządów klubów oraz menadżerami. Pierwszymi, którzy dostąpili zaszczytu wstąpienia do Galerii Sław Baseballu byli Ty Cobb, Babe Ruth, Honus Wagner, Christy Mathewson i Walter Johnson[3]. Do stycznia 2019 roku wybrano w sumie 329 osób, w tym 232 zawodników Major League Baseball, 35 z Negro League, 30 członków zarządów klubów, 22 menadżerów oraz 10 sędziów[4][5].
Muzeum odwiedza rocznie 315 tysięcy osób, a od czasu jego otwarcia liczbę odwiedzających szacuje się na 16 milionów[6].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Baseball Hall of Fame. baseball-almanac.com. [dostęp 2012-09-15]. (ang.).
- ↑ Museum. baseballhall.org. [dostęp 2012-09-15]. (ang.).
- ↑ 1939 Induction Ceremony. baseballhall.org. [dostęp 2012-09-15]. (ang.).
- ↑ Hall of Fame Class of 2017. baseballhall.org. [dostęp 2017-01-21]. (ang.).
- ↑ Hall of Famers. baseballhall.org. [dostęp 2019-11-20]. (ang.).
- ↑ Staff Directory. baseballhall.org. [dostęp 2012-09-16]. (ang.).