Beata Jaczewska – Wikipedia, wolna encyklopedia

Beata Jaczewska

Data i miejsce urodzenia	28 sierpnia 1976 Warszawa
Zawód, zajęcie	prawniczka, urzędniczka państwowa i międzynarodowa
Alma Mater	Uniwersytet Warszawski, Uniwersytet Jagielloński
Stanowisko	wiceminister środowiska (2011–2013), dyrektorka wykonawcza MFW (2015–2018)
Multimedia w Wikimedia Commons

Beata Jaczewska (ur. 28 sierpnia 1976 w Warszawie) – polska prawniczka, specjalistka ochrony środowiska oraz urzędniczka państwowa i międzynarodowa, w latach 2011–2013 podsekretarz stanu w Ministerstwie Środowiska.

Absolwentka Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego (2000) i studiów z europeistyki na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego (2001). Na UW ukończyła również studia podyplomowe z prawa europejskiego i brytyjskiego. Absolwentka studiów doktoranckich w Kolegium Nauk Ekonomiczno-Społecznych w Szkole Głównej Handlowej. Od 2001 do 2002 była asystentką w Wyższej Szkole Handlu i Prawa w Warszawie, gdzie koordynowała szkołę prawa niemieckiego^[1][2].

Od 2002 do 2011 zatrudniona w Ministerstwie Gospodarki i Pracy (od 2005 po reorganizacji Ministerstwie Gospodarki). Pracowała kolejno w Departamencie Inwestycji Zagranicznych i Promocji Eksportu (2002–2004), Departamencie Unii Europejskiej i Departamencie Spraw Europejskich (2004–2006) i jako wicedyrektor Departamentu Spraw Europejskich MG (odpowiadający za rynek wewnętrzny). Od 2007 urzędnik mianowany Służby Cywilnej. Pomiędzy 2008 a 2009 sprawowała funkcję wicedyrektor Departamentu Rozwoju Gospodarki, a od marca 2009 – jego dyrektorki. Od 2009 była przedstawicielką Polski w Komitecie Polityki Gospodarczej Rady Unii Europejskiej, a później w ramach polskiej prezydencji w Radzie Unii Europejskiej – przewodniczącą Grupy Przyjaciół Prezydencji (zajmowała się negocjacją dossier ws. jednolitego patentu)^[1]. Od 2012 do 2013 była członkinią zarządu ONZ-towskiej organizacji Green Climate Fund(inne języki). W 2013 została powołana na dwuletnią kadencję do Biura Rady Zarządzającej Programu ONZ ds. Środowiska (UNEP) w randze sekretarza^[3]. Uczestniczyła w negocjacjach i konferencjach klimatycznych^[4].

1 grudnia 2011 powołana na stanowisko podsekretarza stanu w Ministerstwie Środowiska, odpowiedzialnego za zrównoważony rozwój, ochronę powietrza i zmiany klimatu. Odwołana z funkcji 18 grudnia 2013^[4]. Od marca 2014 do marca 2015 była doradczynią ministra gospodarki, następnie do sierpnia 2015 – ministra spraw zagranicznych. Została następnie dyrektorką wykonawczą Międzynarodowego Funduszu Wyszehradzkiego (2015–2018) i członkinią unijnego panelu do spraw ograniczenia emisji dwutlenku węgla^[2]. Po zakończeniu funkcji w MFW przeszła do Ministerstwa Spraw Zagranicznych^[5]. W latach 2021–2024 pracowała w Deloitte^[6]. W kwietniu 2024 została dyrektorką Departamentu Współpracy Ekonomicznej MSZ^[7].

Zna języki biegle angielski oraz dobrze niemiecki i francuski^[1].