Beatrycze Koburg – Wikipedia, wolna encyklopedia

Beatrycze
Ilustracja
Wizerunek herbu
podpis
Księżna Henrykowa Battenberg
Jako żona

Henryka Battenberga

Dane biograficzne
Dynastia

Sasko-koburska
(Windsorowie)

Data i miejsce urodzenia

14 kwietnia 1857
Londyn

Data i miejsce śmierci

26 października 1944
Balcombe

Ojciec

Albert

Matka

Wiktoria Hanowerska

Mąż

Henryk Battenberg

Dzieci

Aleksander
Wiktoria
Leopold
Maurycy

Odznaczenia
Dama Krzyża Wielkiego Orderu Królewskiego Wiktoriańskiego (GCVO) Order Imperium Brytyjskiego do 1935 (cywilny) Order Korony Indii Order Świętego Jana Jerozolimskiego (Wielka Brytania) Order Wiktorii i Alberta (Wielka Brytania) ORK Edwarda VII (Wielka Brytania) ORK Jerzego V (Wielka Brytania) Krzyż Królewskiego Czerwonego Krzyża Dama Orderu Królowej Marii Luizy (Hiszpania)

Księżniczka Beatrycze, właśc. Beatrice Mary Victoria Feodore (ur. 14 kwietnia 1857 w Londynie, zm. 26 października 1944 w Balcombe) – księżniczka Zjednoczonego Królestwa z dynastii sasko-koburskiej, małżonka Henryka Battenberga.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]
Beatrycze z matką

Księżniczka Beatrycze była najmłodszym dzieckiem królowej Wielkiej Brytanii Wiktorii i jej męża księcia Alberta[1].

Królowa Wiktoria nazywała swoją córkę „baby”, nawet gdy ta była już dorosła. Monarchini chciała zatrzymać przy sobie swoją najmłodszą córkę. Wiktoria przeżyła prawdziwy wstrząs, kiedy ta oznajmiła, że chce wyjść za mąż. Między matką a Beatrycze wybuchł konflikt. Przez wiele tygodni porozumiewały się ze sobą wyłącznie na piśmie[1].

W końcu Beatrycze dopięła swego i 23 lipca 1885 wyszła za mąż. Jej małżonkiem został książę Henryk Battenberg, wywodzący się z książąt Hesji, ale będący dzieckiem z morganatycznego małżeństwa księcia Aleksandra z Julią Hauke. W rezultacie królowa z zadowoleniem zaakceptowała ów związek, gdyż młode małżeństwo zamieszkało razem z nią i tym samym było od niej całkowicie zależne[1].

Beatrycze i Henryk mieli czwórkę dzieci:

Mąż Beatrycze zmarł na malarię po jedenastu latach małżeństwa, ona sama zaś – we śnie w 1944[3].

Upamiętnienie

[edytuj | edytuj kod]
  • Matthew Dennison wydał poświęcona jej książkę The Last Princess: The Devoted Life of Queen Victoria's Youngest Daughter[4]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Princess Beatrice of the United Kingdom | Heirs to the Throne Project [online] [dostęp 2023-02-03] (ang.).
  2. Wiktoria Eugenia Battenberg [online], Google Arts & Culture [dostęp 2023-02-03] (pol.).
  3. Princess Beatrice [online], English Heritage [dostęp 2023-02-03].
  4. Kathryn Hughes, The Last Princess: The Devoted Life of Queen Victoria's Youngest Daughter by Matthew Dennison - review, „The Guardian”, 27 stycznia 2007, ISSN 0261-3077 [dostęp 2023-02-03] (ang.).