Beirut (zespół muzyczny) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Beirut

Zach Condon, założyciel zespołu Beirut (2013)
Rok założenia	2006
Pochodzenie	Stany Zjednoczone
Gatunek	folk, folk alternatywny, indie rock, rock alternatywny[1]
Wydawnictwo	Ba Da Bing
Powiązania	Alaska in Winter, A Hawk and a Hacksaw
Skład
Zach Condon Nick Petree Paul Collins Kyle Resnick Ben Lanz Aaron Arntz
Byli członkowie
Jeremy Barnes Heather Trost Perrin Cloutier Jason Poranski Kristin Ferebee Jon Natchez Kelly Prat Tracy Pratt Greg Paulus Jared van Fleet
Strona internetowa

Beirut – zespół muzyczny założony przez Zacha Condona w 2006 roku, grający muzykę folkową i indierockową^[1].

Zach Condon, urodzony w 1986 roku w Santa Fe, uczęszczał do Santa Fe High School, jednak w wieku 16 lat porzucił naukę w szkole, by ruszyć w podróż po Europie, gdzie odkrył bałkańską muzykę, w szczególności orkiestrę Bobana Markovicia i Gorana Bregovicia.

W wieku 15 lat pod nazwą Realpeople stworzył elektroniczne nagranie lo-fi, pt. The Joys of Losing Weight, świadomie nawiązując do twórczości The Magnetic Fields. W wieku 16 lat nagrał kompletną płytę doo-wop zainspirowaną przez grupę Frankie Lymon & the Teenagers. Zach wydał także (jako 1971) EP-kę zatytułowaną Small Time American Bats, na której znalazły się trzy utwory. Minialbum został nagrany w latach 2001–2002 i nigdy nie został oficjalnie wydany.

Pierwsze oficjalne wydawnictwo sygnowane nazwą Beirut powstało przy udziale Jeremiego Barnesa oraz Heather Trost, była to kombinacja folku i stylów charakterystycznych dla Europy Wschodniej. W 2006 roku zespół wydał płytę studyjną zatytułowaną Gulag Orkestar. Beirut wydał także pojedyncze piosenki: trzy dostępne na Pompeii EP, jedną przy udziale Calexico i jedną na składance dla magazynu The Believer. Pierwszy oficjalny teledysk zespołu powstał w 2007 roku do piosenki „Elephant Gun”, a drugi – do utworu „Postcards from Italy”. Za reżyserię obu odpowiadała Alma Harel. Od stycznia do czerwca ukazały się trzy minialbumy zespołu: Lon Gisland (materiał znalazł się też na reedycji płyty pt. Gulag Orkestar), Pompeii i Elephant Gun. Pod koniec sierpnia do sieci wyciekła druga długogrająca płyta studyjna zespołu Beirut zatytułowana The Flying Club Cup, której oficjalna premiera odbyła się 9 października 2007 roku.

16 lutego 2009 roku ukazała się kolejna EP-ka zespołu zatytułowana March of the Zapotec/Holland, która kilkanaście dni wcześniej ukazała się nieoficjalnie w sprzedaży w serwisie iTunes. Pod koniec sierpnia 2011 roku formacja wydała trzeci album studyjny pt. The Rip Tide. 11 września 2015 roku premierę miał czwarty krążek długogrający Beirut zatytułowany No No No.

• Zach Condon – ukulele, skrzydłówka, trąbka^[2]
• Nick Petree – perkusja
• Paul Collins – instrumenty klawiszowe, tamburyn
• Kyle Resnick – trąbka
• Ben Lanz – puzon, suzafon, dzwonki
• Aaron Arntz – fortepian, instrumenty klawiszowe

• Heather Trost – skrzypce, altówka
• Perrin Cloutier – wiolonczela i akordeon
• Jason Poranski – gitara, mandolina, ukulele
• Kristin Ferebee – skrzypce
• Jon Natchez – saksofon barytonowy, mandolina, dzwonki
• Kelly Prat – trąbka
• Tracy Pratt – trąbka, eufonium, skrzydłówka
• Greg Paulus – trąbka
• Jared van Fleet – fortepian
• Jeremy Barnes

• Gulag Orkestar (2006)
• The Flying Club Cup (2007)
• The Rip Tide (2011)
• No No No (2015)
• Gallipoli (2019)

• Lon Gisland (2007)
• Pompeii EP (2007)
• Elephant Gun EP (2007)
• March of the Zapotec/Holland EP (2009)

• Cheap Magic Inside (2007)
• Beirut: Live at the Music Hall of Williamsburg (2009)