Bekasowate – Wikipedia, wolna encyklopedia

Bekasowate

Scolopacidae[1]
Rafinesque, 1815
Przedstawiciel rodziny – bekas kszyk (G. gallinago)
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Infragromada	ptaki neognatyczne
Rząd	siewkowe
Podrząd	bekasowce
Parvordo	Scolopacida
Nadrodzina	Scolopacoidea
Rodzina	bekasowate
Typ nomenklatoryczny
Scolopax Linnaeus, 1758
Podrodziny
zobacz opis w tekście
Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons

Bekasowate^[2], słonkowate (Scolopacidae) – rodzina ptaków z rzędu siewkowych (Charadriiformes).

Rodzina obejmuje gatunki w większości preferujące otwarte tereny podmokłe, zamieszkujące cały świat poza Antarktydą^[3].

Ptaki te charakteryzują się następującymi cechami:

• zróżnicowane rozmiary, od 50 do 1000 g
• dziób krótki prosty lub długi prosty lub długi i zagięty łukowato ku dołowi albo lekko w górę, często jaskrawo ubarwiony
• nogi długie lub średnie, często jaskrawo ubarwione
• brak, lub szczątkowy kciuk
• rzadko występuje dymorfizm płciowy, ale dość częsty jest dymorfizm sezonowy
• w upierzeniu przeważają szarości i brązy, ewentualnie z białymi lub czarnymi elementami
• zamieszkują otwarte, podmokłe tereny; nieliczne gatunki – podmokłe lasy
• niektóre gatunki takie jak batalion, słonka czy kszyk odbywają charakterystyczne rytuały godowe
• gniazda budują na ziemi
• w zniesieniu zazwyczaj 4 jaja; jeśli składają drugi lęg, liczy on zazwyczaj 3 jaja
• zazwyczaj wysiadują oboje rodzice przez okres około 21 dni.

Do rodziny należą następujące podrodziny^[2]:

• Numeniinae G.R. Gray, 1840 – kuliki
• Limosinae G.R. Gray, 1841 – rycyki
• Scolopacinae Rafinesque, 1815 – słonki
• Arenariinae Stejneger, 1885 – biegusy
• Tringinae Rafinesque, 1815 – brodźce