Bekim Fehmiu – Wikipedia, wolna encyklopedia

Bekim Fehmiu
Ilustracja
B.Fehmiu w roli Odyseusza (1968)
Data i miejsce urodzenia

1 czerwca 1936
Sarajewo, Królestwo Jugosławii

Data i miejsce śmierci

15 czerwca 2010
Belgrad, Serbia

Zawód

aktor

Współmałżonek

Branka Petrić

Lata aktywności

1960-1998

Zespół artystyczny
Teatr Regionalny w Prisztinie
Teatr Dramatyczny w Belgradzie

Bekim Fehmiu (ur. 1 czerwca 1936 w Sarajewie, zm. 15 czerwca 2010 w Belgradzie[1]) – jugosłowiański aktor pochodzenia albańskiego[2].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z rodziny albańskiej z Kosowa[2], która osiedliła się w Sarajewie[3]. Był synem Ibrahima Fehmiu (Ymera Haliliego) – nauczyciela i działacza narodowego. W latach 1956–1960 studiował w belgradzkiej Akademii Filmowej, na wydziale aktorskim, pod kierunkiem Mate Miloševicia[4]. Karierę aktorską rozpoczął w Teatrze Regionalnym w Prisztinie, skąd przeszedł do Teatru Dramatycznego w Belgradzie, występował także z zespołem Atelier 212[4]. W latach 1967–1981 nie był związany na stałe z żadnym teatrem, wtedy też w większym stopniu poświęcił się karierze filmowej.

Wystąpił w 41 filmach fabularnych. Debiutem filmowym Fehmiego była niewielka rola gazeciarza w filmie Opstinsko dete[5]. Sławę przyniosła mu jedna z głównych ról w filmie Skupljaci perla, zrealizowanym w 1967[5]. Filmy z lat 60. i 70. realizowane przez tak znanych reżyserów, jak Franco Rossi czy Rajmond del Balco przyniosły mu pozycję jednego z najbardziej rozpoznawalnych aktorów w Jugosławii i we Włoszech[5]. Pozycję na rynku włoskim ugruntowała rola Odyseusza w miniserialu RAI Odyseja (L’Odissea, 1968) z Irene Papas i Barbarą Bach. W miniserialu Canale 5 Disperatamente Giulia (1989) u boku Tahnee Welch i Fabio Testi został obsadzony jako Armando Zani. Debiut na rynku amerykańskim w roli Daxa Xenosa w melodramacie przygodowym Lewisa Gilberta Awanturnicy (The Adventurers, 1969) opartym na powieści Harolda Robbinsa z Candice Bergen nie został pozytywnie przyjęty i nie przyniósł kolejnych propozycji z Hollywoodu[5]. W swojej karierze filmowej używał aż dziewięciu języków (w tym tureckiego i hiszpańskiego). W 1972 przyjechał do Albanii, a jego wizyta stała się kanwą filmu dokumentalnego: Bekim Fehmiu në Shqipëri (Bekim Fehmiu w Albanii)[2].

W 2001 nakładem wydawnictwa B92 ukazały się wspomnienia Bekima Fehmiu obejmujące okres dzieciństwa i wczesnej młodości - Blistavo i strašno (Wspaniale i strasznie)[2].

Jego żoną była aktorka serbska Branka Petrić, miał dwóch synów, z których jeden Uliks jest także aktorem[6]. Ciało aktora, który popełnił samobójstwo strzałem z pistoletu, znalazła policja w jego belgradzkim domu. Prawdopodobną przyczyną tego desperackiego kroku były skutki udaru mózgu, którego w 2010 doświadczył. Zgodnie z ostatnią wolą zmarłego jego ciało skremowano, a prochy wrzucono do rzeki Bistricy, w okolicach Prizrenu[6].

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Bekim Fehmiu. ČSFD.cz. [dostęp 2018-01-02]. (cz.).
  2. a b c d Sanja Domazet (2001-05-21): We Have All Crossed Boundaries That Must Not Be Crossed. albca.com. [dostęp 2009-02-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-23)]. (ang.).
  3. Divided Yugoslavia Unites To Mourn Death Of Actor Bekim Fehmiu. RFE/RL’s Balkan Service. [dostęp 2021-11-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-11-03)]. (ang.).
  4. a b Fjalor Enciklopedik Shqiptar, vol. 1. Tirana: 2008, s. 654. (alb.).
  5. a b c d Bekim Fehmiu. „The Daily Telegraph”. [dostęp 2009-02-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-23)]. (ang.).
  6. a b Jeton Musliu: Interview Bekim Fehmiu ‘Ended Life as He Lived it’. Balkan Insight. [dostęp 2021-03-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-23)]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]