French
DeutschBenny Lynch – Wikipedia, wolna encyklopedia
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Obywatelstwo | |
| Wzrost | 163 cm |
| Styl walki | praworęczny |
| Kategoria wagowa | musza |
| Bilans walk zawodowych | |
| Liczba walk | 119 |
| Zwycięstwa | 88 |
| Przez nokauty | 34 |
| Porażki | 14 |
| Remisy | 17 |
Benny Lynch, właśc. Benjamin John Lynch (ur. 2 kwietnia 1913 w Glasgow, zm. 6 sierpnia 1946 tamże[1]) – szkocki bokser, były zawodowy mistrz świata kategorii muszej.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Był pierwszym Szkotem, który został zawodowym mistrzem świata w boksie[2].
Pierwsze walki zawodowe stoczył w 1931. W maju 1934 został mistrzem Szkocji w wadze muszej po pokonaniu Jima Campbella, z którym wygrał również w pojedynku rewanżowym. 26 września tego roku pokonał na punkty Valentina Angelmanna, który w tym samym roku zremisował z ówczesnym mistrzem świata Jackie Brownem. 4 marca 1935 w Glasgow Lynch spotkał się z Brownem, który w międzyczasie utracił uznanie National Boxing Association za mistrza świata, ale był za takiego uważany w Wielkiej Brytanii. Tytuł mistrzowski nie był stawką w tej walce. Lynch zdecydowanie przeważał, ale orzeczono remis[2]. Walka o tytuł między tymi pięściarzami odbyła się 9 września 1935 w Manchesterze. Lynch zwyciężył przez techniczny nokaut w 2. rundzie i został nowym mistrzem świata uznawanym w Wielkiej Brytanii, a także mistrzem Wielkiej Brytanii w tej kategorii wagowej[3].
Następnie stoczył siedem walk towarzyskich, z których wygrał sześć (pokonał go jedynie Jimmy Warnock). 16 września 1936 w Glasgow obronił tytuły mistrza świata i W. Brytanii, a także zdobył wakujący tytuł mistrza Europy (którego nigdy nie bronił) po znokautowaniu Pata Palmera w 8. rundzie[4].
W tym czasie NBA uznawała za mistrza świata Small Montanę, a IBU Valentina Angelmanna. 19 stycznia 1937 w Empire Pool w Londynie Lynch i Small Montana spotkali się w pojedynku unifikującym tytuł mistrzowski w wadze muszej. Lynch zwyciężył na punkty i stał się powszechnie uznawanym mistrzem świata wagi muszej[5][6]. W tym czasie zaczął mieć problemy zdrowotne związane z nadużywaniem alkoholu. W marcu 1937 przegrał z Lenem Hampstonem w 5. rundzie, wcześniej zaliczając pięć nokdaunów. W czerwcu tego roku ponownie pokonał go Jimmy Warnock.
13 października 1937 w Glasgow Lynch znokautował w 13. rundzie Petera Kane'a w obronie tytułu[7]. Niesportowy tryb życia i alkoholizm sprawiły, że Lynch nie był w stanie utrzymać limitu wagi muszej. 24 marca 1938 w Liverpoolu zremisował z Kane'em ważąc powyżej limitu wagi koguciej. Podobnie przed walką o tytuł z Jackie Jurichem 29 czerwca tego roku w Paisley ważył nie tylko ponad limit wagi muszej, ale i koguciej. Musiał zrezygnować z tytułu mistrzowskiego przed tą walką, którą wygrał przez nokaut w 12. rundzie[8]. Potem stoczył tylko dwie walki, obie przegrane. W ostatniej 3 października 1938 w Londynie Aurel Toma znokautował go w 3. rundzie. Była to jedyna porażka przed czasem Lyncha w całej jego karierze[8].
Lynch później imał się różnych zajęć. Próbował zwalczyć uzależnienie od alkoholu w klasztorze Mount Melleray w Irlandii. Po powrocie do Szkocji powrócił jednak do nałogu. Zmarł w 1946 w wieku 33 lat na zapalenie płuc, będąc osłabiony przez niedożywienie i alkoholizm[8][9].
Został wybrany w 1998 do Międzynarodowej Bokserskiej Galerii Sławy[6].
Tragiczne życie Lyncha został ukazane w biograficznym filmie telewizyjnym z 1976[10] i w dokumentalnym filmie z 2005, gdzie narratorem jest Robert Carlyle[11].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Benny Lynch (Benjamin John Lynch) [online], The Cyber Boxing Zone Encyclopedia [dostęp 2015-07-18] (ang.).
- ↑ a b James B. Roberts, Alexander G. Skutt: The Boxing Register. International Hall of Fame Official Record Book. Wyd. 4. Ithaca: McBooks Press, Inc., 2006, s. 174. ISBN 978-1-59013-121-3. (ang.).
- ↑ Barry J. Hugman, 1935-09-09 Benny Lynch w rtd 2 (15) Jackie Brown, Belle Vue, Manchester, England - GB [online], boxrec.com [dostęp 2015-07-18] [zarchiwizowane z adresu 2015-07-22] (ang.).
- ↑ Barry J. Hugman, 1936-09-16 Benny Lynch w co 8 (15) Pat Palmer, Shawfield Park, Glasgow, Scotland - GB [online], boxrec.com [dostęp 2015-07-18] [zarchiwizowane z adresu 2015-07-22] (ang.).
- ↑ Barry J. Hugman, 1937-01-19 Benny Lynch w pts 15 Small Montana, The Arena, Wembley, London, England - GB/NBA/NY [online], boxrec.com [dostęp 2015-07-18] [zarchiwizowane z adresu 2015-07-22] (ang.).
- ↑ a b Benny Lynch [online], International Boxing Hall of Fame [dostęp 2015-07-18] (ang.).
- ↑ Barry J. Hugman, 1937-10-13 Benny Lynch w co 13 (15) Peter Kane, Shawfield Park, Glasgow, Scotland - GB/NBA/NY [online], boxrec.com [dostęp 2015-07-18] [zarchiwizowane z adresu 2015-07-22] (ang.).
- ↑ a b c Ben Hoskin, The Sorrow and the Pity: Benny Lynch [online], Boxing.come, 23 października 2012 [dostęp 2015-07-18] [zarchiwizowane z adresu 2015-07-22] (ang.).
- ↑ Roberts, Skutt, op. cit., s. 175
- ↑ Benny Lynch w bazie IMDb (ang.)
- ↑ Benny Lynch w bazie Filmweb
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- James B. Roberts, Alexander G. Skutt: The Boxing Register. International Hall of Fame Official Record Book. Wyd. 4. Ithaca: McBooks Press, Inc., 2006, s. 174-175. ISBN 978-1-59013-121-3. (ang.).
- Ben Hoskin, The Sorrow and the Pity: Benny Lynch [online], Boxing.come, 23 października 2012 [dostęp 2015-07-18] [zarchiwizowane z adresu 2015-07-22] (ang.).
- Benny Lynch [online], International Boxing Hall of Fame [dostęp 2015-07-18] (ang.).
- Benny Lynch (Benjamin John Lynch) [online], The Cyber Boxing Zone Encyclopedia [dostęp 2015-07-18] (ang.).
- Wykaz walk zawodowych Lyncha [online], boxrec.com [dostęp 2015-07-18] (ang.).
- Benny LYNCH [online], Sport & Note [dostęp 2015-07-18] (ang.).