Bernatowicz – Wikipedia, wolna encyklopedia

Bernatowicz – polski herb szlachecki, odmiana herbu Suchekomnaty, z nobilitacji.

W polu czerwonym trąba myśliwska czarna z takimż sznurem i nawiązaniami złotymi, z zaćwieczonym na sznurze takimż krzyżem. W klejnocie nad hełmem w koronie pięć piór strusich.

Herb zatem różni się od Suchychkomnat jedynie kolorem sznura i liczbą piór w klejnocie.

Nadany w 1676 roku, wraz z nazwiskiem Bernacki, Bernardowi Krzysztofowi Bernatowiczowi za zasługi wojenne^[1].

Bernacki, Bernatowicz.

• Krzysztof Awedyk Bernatowicz
• Jakub Bernatowicz
• Zachariasz Bernatowicz

• Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku. Ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1. Brak numerów stron w książce

• Herb Bernatowicz z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla