Białoruska Socjalistyczna Hromada – Wikipedia, wolna encyklopedia

Białoruska Socjalistyczna Hromada (biał. Беларуская Сацыялістычная Грамада, Biełaruskaja Sacyjalistycznaja Hramada) – białoruska partia polityczna powstała w grudniu 1903 z przekształcenia, utworzonej w 1902 Białoruskiej Rewolucyjnej Gromady. Przywódcami partii byli Anton Łuckiewicz, Wiaczesław Adamowicz. Na początku marca 1917 roku po dziesięcioletniej przerwie wznowiła działalność. Początkowo jej działacze postulowali federalizację Rosji i szeroką autonomię dla Białorusi, a po sprzeciwie Rządu Tymczasowego część działaczy przeszła do współpracy z bolszewikami, a druga część w stronę idei narodowych. W październiku 1917 z jej inicjatywy zwołano Wielką Radę Białoruską^[1].

W 1918 roku rozpadła się na trzy odrębne organizacje^[2]:

• Białoruską Partię Socjalistów-Rewolucjonistów
• Białoruską Partię Socjaldemokratyczną
• Białoruską Partię Socjalistów-Federalistów

• EugeniuszE. Mironowicz EugeniuszE., Historia Białorusi. Podręcznik dla liceów ogólnokształcących, Białystok: Wydawnictwo Orthdruk, 2001, ISBN 83-85368-90-6, OCLC 830420015 . Brak numerów stron w książce
• Oleg Łatyszonek: Białoruskie formacje wojskowe 1917–1923. Białystok: Białoruskie Towarzystwo Historyczne, 1995, s. 273. ISBN 83-903068-5-9. [dostęp 2012-08-18].;
• Dorota Michaluk: Białoruska Republika Ludowa 1918–1920. U podstaw białoruskiej państwowości. Toruń: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, 2010, s. 597. ISBN 978-83-231-2484-9..