Biblioteka Narodowa Rumunii – Wikipedia, wolna encyklopedia
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Data założenia | 1859 |
Położenie na mapie Rumunii | |
44°25′31,80″N 26°06′36,36″E/44,425500 26,110100 | |
Strona internetowa |
Biblioteka Narodowa Rumunii – biblioteka narodowa Rumunii w Bukareszcie.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Za początki Rumuńskiej Biblioteki Narodowej uznaje się powstanie w 1838 roku Biblioteki Kolegium św. Sawy w Bukareszcie. W 1859 roku uzyskała ona status biblioteki narodowej, chociaż nazwę zmieniano z Biblioteki Narodowej na Bibliotekę Centralną. W latach 1864–1901 funkcjonuje jako Centralna Biblioteka publiczna. Po tym okresie zbiory zostały przekazane do Biblioteki Akademii Rumuńskiej, która ma status biblioteki narodowej[1]. W 1955 roku została utworzona Centralna Biblioteka Ludowej Republiki Rumunii, która pełniła rolę głównej biblioteki publicznej kraju[2]. Po upadku komunizmu na początku stycznia 1990 roku Centralna Biblioteka Państwowa stała się Biblioteką Narodową Rumunii[1].
Egzemplarz obowiązkowy
[edytuj | edytuj kod]Ustawa o egzemplarzu obowiązkowym z 1995 roku nakłada na wszystkich wydawców w Rumunii obowiązek przesyłania 7 egzemplarzy każdego wydawnictwa do Biblioteki Narodowej. Ta ma prawo do zachowania dwóch w swojej kolekcji, a pozostałe pięć przesyła do innych bibliotek w kraju. Na podstawie otrzymanych egzemplarzy Biblioteka narodowa sporządza bibliografię wydawnictw krajowych. Brak jednak systemu nadzoru powoduje niedopełnianie obowiązku przesyłania egzemplarzy obowiązkowych przez rumuńskich wydawców[3].
Budynek
[edytuj | edytuj kod]Siedzibą biblioteki w latach 1956–2012 była neoklasycystyczna siedziba Giełdy Papierów Wartościowych zbudowana w 1912 roku. Po procesie sądowym budynek w 2008 roku odzyskała Izba Handlowa w Bukareszcie[3].
Budowę obecnej siedziby Biblioteki rozpoczęto w 1986 roku z reżimu Nicolae Ceaușescu. Latem 1989 roku nastąpiło otwarcie nieukończonego gmachu, Ceaușescu przeciął wstęgę, a na frontonie umieszczono datę 1989. Po upadku reżimu częściowo ukończony budynek stał nieużywany. Władze Rumunii w 2009 roku podjęły decyzję o dokończeniu budowy. Zmieniono zewnętrzny wygląd budynku, a przetarg na ukończenie prac wygrała firma Aedificia Carpați. Rząd uzyskał na ten cel 20-letnią pożyczkę w wysokości 12 894 627 euro z Banku Rozwoju Rady Europy. W grudniu 2011 roku nowa siedziba biblioteki została oficjalnie otwarta. Gmach ma kilka pięter, ruchome schody i szklane windy[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Scurt istoric - Biblioteca Nationala a Romaniei [online], www.bibnat.ro [dostęp 2019-06-14] .
- ↑ Hermina G.B. Anghelescu , The National Library of Romania: From Central State Library of the People's Republic to National Library, „Alexandria: The Journal of National and International Library and Information Issues”, 14 (1), kwiecień 2002, s. 25–40 [dostęp 2019-06-14] (ang.).
- ↑ a b c Romania's New National Library Remains a Dream Yet to Come True [online], American Libraries Magazine, 28 stycznia 2013 [dostęp 2019-06-14] (ang.).
- ISNI: 0000000119405241
- VIAF: 139860772
- LCCN: no92009019
- GND: 3011087-7
- BnF: 11884533n
- SUDOC: 026635593
- NLA: 36020645
- NKC: kn20020418014, ko2002103579
- BNE: XX150185
- BIBSYS: 90827615
- PLWABN: 9810631621205606
- NUKAT: n97084688
- J9U: 987007258746905171
- PTBNP: 52984
- LNB: 000128654
- NSK: 000486882
- ΕΒΕ: 289442
- LIH: LNB:V*12353;=BA
- RISM: institutions/30002117