Biblioteka Narodowa Rumunii – Wikipedia, wolna encyklopedia

Biblioteka Narodowa Rumunii
Biblioteca Națională a României
Państwo

 Rumunia

Miejscowość

Bukareszt

Data założenia

1859

Położenie na mapie Rumunii
Mapa konturowa Rumunii, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Biblioteka Narodowa Rumunii”
Ziemia44°25′31,80″N 26°06′36,36″E/44,425500 26,110100
Strona internetowa

Biblioteka Narodowa Rumunii – biblioteka narodowa Rumunii w Bukareszcie.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Za początki Rumuńskiej Biblioteki Narodowej uznaje się powstanie w 1838 roku Biblioteki Kolegium św. Sawy w Bukareszcie. W 1859 roku uzyskała ona status biblioteki narodowej, chociaż nazwę zmieniano z Biblioteki Narodowej na Bibliotekę Centralną. W latach 1864–1901 funkcjonuje jako Centralna Biblioteka publiczna. Po tym okresie zbiory zostały przekazane do Biblioteki Akademii Rumuńskiej, która ma status biblioteki narodowej[1]. W 1955 roku została utworzona Centralna Biblioteka Ludowej Republiki Rumunii, która pełniła rolę głównej biblioteki publicznej kraju[2]. Po upadku komunizmu na początku stycznia 1990 roku Centralna Biblioteka Państwowa stała się Biblioteką Narodową Rumunii[1].

Egzemplarz obowiązkowy

[edytuj | edytuj kod]

Ustawa o egzemplarzu obowiązkowym z 1995 roku nakłada na wszystkich wydawców w Rumunii obowiązek przesyłania 7 egzemplarzy każdego wydawnictwa do Biblioteki Narodowej. Ta ma prawo do zachowania dwóch w swojej kolekcji, a pozostałe pięć przesyła do innych bibliotek w kraju. Na podstawie otrzymanych egzemplarzy Biblioteka narodowa sporządza bibliografię wydawnictw krajowych. Brak jednak systemu nadzoru powoduje niedopełnianie obowiązku przesyłania egzemplarzy obowiązkowych przez rumuńskich wydawców[3].

Budynek

[edytuj | edytuj kod]

Siedzibą biblioteki w latach 1956–2012 była neoklasycystyczna siedziba Giełdy Papierów Wartościowych zbudowana w 1912 roku. Po procesie sądowym budynek w 2008 roku odzyskała Izba Handlowa w Bukareszcie[3].

Budowę obecnej siedziby Biblioteki rozpoczęto w 1986 roku z reżimu Nicolae Ceaușescu. Latem 1989 roku nastąpiło otwarcie nieukończonego gmachu, Ceaușescu przeciął wstęgę, a na frontonie umieszczono datę 1989. Po upadku reżimu częściowo ukończony budynek stał nieużywany. Władze Rumunii w 2009 roku podjęły decyzję o dokończeniu budowy. Zmieniono zewnętrzny wygląd budynku, a przetarg na ukończenie prac wygrała firma Aedificia Carpați. Rząd uzyskał na ten cel 20-letnią pożyczkę w wysokości 12 894 627 euro z Banku Rozwoju Rady Europy. W grudniu 2011 roku nowa siedziba biblioteki została oficjalnie otwarta. Gmach ma kilka pięter, ruchome schody i szklane windy[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Scurt istoric - Biblioteca Nationala a Romaniei [online], www.bibnat.ro [dostęp 2019-06-14].
  2. Hermina G.B. Anghelescu, The National Library of Romania: From Central State Library of the People's Republic to National Library, „Alexandria: The Journal of National and International Library and Information Issues”, 14 (1), kwiecień 2002, s. 25–40 [dostęp 2019-06-14] (ang.).
  3. a b c Romania's New National Library Remains a Dream Yet to Come True [online], American Libraries Magazine, 28 stycznia 2013 [dostęp 2019-06-14] (ang.).