Bitwa morska przy porcie Damme – Wikipedia, wolna encyklopedia
Wojna angielsko-francuska | |||
Jan I bez Ziemi | |||
Czas | |||
---|---|---|---|
Miejsce | port Damme, Flandria | ||
Terytorium | |||
Wynik | taktyczne zwycięstwo floty angielskiej | ||
Strony konfliktu | |||
| |||
Dowódcy | |||
| |||
Siły | |||
| |||
Straty | |||
| |||
Położenie na mapie Morza Północnego | |||
51°20′01″N 3°22′55″E/51,333589 3,381814 |
Bitwa morska przy porcie Damme – starcie zbrojne, które miało miejsce dnia 30 maja 1213 r. w trakcie walk angielsko-francuskich.
W roku 1204 król Francji Filip II August zagarnął francuskie posiadłości należące do króla angielskiego Jana bez Ziemi. Stało się to przyczyną wojny pomiędzy Francją a Anglią i sprzymierzoną z nią Flandrią.
W roku 1213 Filip wysłał w kierunku flamandzkiego portu Damme flotę w liczbie 400 okrętów i 15 000 ludzi (700 rycerstwa). W trakcie wyprawy wojska francuskie zdobyły Ypres oraz Brugię, po czym zostawiając niewielkie siły na okrętach, ruszyły na Gandawę. Zagrożony hrabia Flandrii poprosił o pomoc króla angielskiego, który wysłał mu na pomoc swojego brata Wilhelma hrabiego Salisbury (zw. Długim Mieczem), oraz hrabiego Boulogne Reginalda. Flota angielska liczyła 500 okrętów (wielu marynarzy i 700 rycerzy). Dnia 30 maja flota dopłynęła do Damme, gdzie zaatakowała okręty przeciwnika bronione przez nieliczne siły. Anglicy zdobyli 100 jednostek francuskich, kolejne 100 spalili w trakcie bitwy. Próbując wykorzystać sukces, na ląd wysadzono znaczny oddział wojska, który został jednak rozbity przez powracających Francuzów. Po tym starciu Anglicy powrócili na okręty i opuścili Flandrię, pozostawiając zdobyte okręty francuskie. Decyzją króla Francji okręty zostały jednak spalone, z obawy przed powrotem Anglików. Po bitwie wojska francuskie spustoszyły Flandrię.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Zygmunt Ryniewicz: Leksykon bitew świata, wyd. Alma-Press, Warszawa 2004.