Bitwa pod Bogucinem – Wikipedia, wolna encyklopedia

Bitwa pod Bogucinem

Czas	2 czerwca 1273
Miejsce	pod Bogucinem
Przyczyna	walka o tron w Krakowie
Wynik	przegrana wojsk możnych małopolskich
Strony konfliktu
wojska księcia Bolesława Wstydliwego wojska możnych małopolskich
Dowódcy
Bolesław Wstydliwy
Siły
nieznane nieznane
Położenie na mapie gminy Olkusz miejsce bitwy
Położenie na mapie Polski miejsce bitwy
Położenie na mapie województwa małopolskiego miejsce bitwy
Położenie na mapie powiatu olkuskiego miejsce bitwy
50°18′40″N 19°34′38″E/50,311111 19,577222

Bitwa pod Bogucinem – bitwa rozegrana 2 czerwca 1273 w okolicach miejscowości Bogucin Mały leżącej obecnie w powiecie olkuskim w województwie małopolskim.

W 1273 najprawdopodobniej z inspiracji czeskiej doszło do buntu możnych krakowskich przeciwko Bolesławowi Wstydliwemu. Książęta krakowscy byli wówczas stronnikami Węgrów i wspierali południowych sąsiadów w walce z królem czeskim Przemysłem Ottokarem. Usunięcie z tronu krakowskiego Bolesława Wstydliwego i zastąpienie go księciem opolskim Władysławem opolskim było bardzo na rękę królowi czeskiemu. Według Długosza przywódcą buntu w Krakowie był biskup krakowski Paweł z Przemankowa, a za przyczynę podaje rozczarowanie srogą władzą sądowniczą księcia oraz niechęć panów krakowskich do następcy Bolesława Wstydliwego, Leszka Czarnego. Inne źródła przyczyny spisku upatrywały w myśliwskiej pasji księcia krakowskiego, pociągającej za sobą szkody w zasiewach i zmuszaniu i poddanych do udziału w łowach. Buntownicy wysunęli na tron Władysława Opolskiego, który z rycerstwem opolsko-raciborskim wkroczył do Małopolski.

Bolesław Wstydliwy nie dał się zaskoczyć i zebrawszy wierne sobie wojsko pokonał 2 czerwca 1273 oddziały śląskie w krwawej bitwie pod Bogucinem, nieopodal Olkusza. Jeszcze w październiku tegoż roku książę krakowski podjął wyprawę odwetową. W 1274 Władysław i Bolesław Wstydliwy zawarli pokój w imię postanowień którego książę opolsko-raciborski zrzekł się pretensji do tronu krakowskiego, natomiast Bolesław Wstydliwy wyraził zgodę na korektę granic, tj. na zamianę ziemi chrzanowskiej, na tereny pomiędzy Skawą a Skawinką.

• Wielka Historia Polski cz. do 1320, wyd. Pinexx 1999, s. 179
• Piotr Bunar, Stanisław A. Sroka Słownik wojen, bitew i potyczek w średniowiecznej Polsce wyd. Universitas 2004.