Bitwa pod Mühldorf – Wikipedia, wolna encyklopedia

Bitwa pod Mühldorf

Czas	28 września 1322
Miejsce	Ampfing, Mühldorf am Inn
Wynik	zwycięstwo Bawarii
Strony konfliktu
Księstwo Górnej Bawarii Księstwo Austriackie
Dowódcy
Ludwik IV Bawarski Fryderyk III Piękny
Siły
1 800 rycerzy i najemników 1 400 rycerzy, Kumanów i najemników
Straty
pojmanie Fryderyka III Pięknego i 1 000 arystokratów
Położenie na mapie Niemiec miejsce bitwy
Położenie na mapie Bawarii miejsce bitwy
48,276389°N 12,559722°E/48,276389 12,559722

Bitwa pod Mühldorf (także bitwa pod Ampfing) – starcie zbrojne, które miało miejsce niedaleko miasta Mühldorf am Inn 28 września 1322 roku, między Księstwem (Górnej) Bawarii a Księstwem Austriackim. Bawarczyków prowadził niemiecki król Ludwik IV Bawarski a Austriaków jego kuzyn, Fryderyk III Piękny.

Na początku XIV wieku trzy potężne dynastie: Habsburgowie, Wittelsbachowie, Luksemburgowie rywalizowały o władzę w Świętym Cesarstwie Rzymskim, elektorzy Rzeszy starali się nie dopuścić do tego, by jedna z tych rodzin utworzyła monarchię dziedziczną, dlatego po śmierci cesarza Henryka VII Luksemburskiego w 1313 nie zgodzili się na objęcie tronu przez jego syna:Jana Luksemburskiego, podzielili się więc na zwolenników Fryderyka III Pięknego i Ludwika IV Bawarskiego.

W związku z tym w 1314 roku odbyły się dwa głosowania we Frankfurcie. Fryderyka popierali: Arcybiskupstwo Kolonii, Królestwo Czech i Księstwo Saksonii-Wittenberg, Ludwika natomiast: Arcybiskupstwo Moguncji, Arcybiskupstwo Trewiru, Marchia Brandenburska oraz książę Saksonii-Lauenburg, Jan II (jednak jego prawo głosu było kwestionowane przez jego kuzynów z Saksonii-Wittenberg).

Ludwik IV Bawarski był uwikłany w wojnę domową ze swoim bratem Rudolfem I Wittelsbachem, która zakończyła się dopiero w 1319 roku, śmiercią Rudolfa. Tymczasem Fryderyk III Piękny prowadził kampanie na terenie Bawarii, pustosząc księstwo wielokrotnie nie napotykając znacznego oporu.

W 1322 Fryderyk, zachęcony dotychczasowymi sukcesami, sprzymierzył się z biskupstwem Pasawy i arcybiskupstwem Salzburg. Ich armie spotkały się pod Mühldorf nad rzeką Inn 24 września 1322 roku, gdzie oczekiwali na przybycie wspierających ich oddziałów austriackich pod dowództwem brata Fryderyka, Leopolda I Sławnego.

28 września Ludwik dotarł pod Mühldorf, a dzięki sfałszowaniu sojuszu z Janem Luksemburskim i burgrabią Norymbergi, Fryderykiem IV jego armia była silna i liczna. Leopold nie zdążył z odsieczą na czas, co znacząco wpłynęło na wynik bitwy. Fryderyk został pokonany i wraz z ok. 1 000 austriackich szlachciców dostał się do niewoli.

Mimo wygranej bitwy, tytuł cesarski Ludwika wciąż był kwestionowany przez papieża Jana XXII i Leopolda I Sławnego, który starał się o uwolnienie brata. Po trzech latach Fryderyk III Piękny odzyskał wolność i został uznany za współregenta w zamian za wsparcie w utrzymaniu korony cesarskiej. Po śmierci Ludwika w 1347 roku tron powrócił do dynastii Luksemburgów.