Bitwa pod Ramlą (1102) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Bitwa pod Ramlą

Wyprawy krzyżowe
Biała Wieża w Ramla
Czas	17 maja 1102 roku
Miejsce	Ramla, Palestyna
Terytorium	Palestyna
Przyczyna	najazdy Fatymidów
Wynik	Zwycięstwo Fatymidów
Strony konfliktu
Królestwo Jerozolimy Fatymidzi
Dowódcy
Baldwin I z Boulogne Al-Afdal
Siły
około 500 rycerzy około 20 000
Straty
rozbicie niemal całej armii nieznane, prawdopodobnie nieznaczne
Położenie na mapie Palestyny miejsce bitwy
31°55′54,48″N 34°52′24,80″E/31,931800 34,873556

Druga bitwa pod Ramlą^[1](w historiografii znanej też jako Ar-Ramla^[2][3]) – starcie zbrojne, które miało miejsce 17 maja 1102 roku^[4] pomiędzy siłami Królestwa Jerozolimskiego i Fatymidów z Egiptu. Przyczyną bitwy, podobnie jak tej rozegranej rok wcześniej były nieustające najazdy muzułmanów na ziemie łacinników i ich wasali, dokonywane z Askalonu – twierdzy Fatymidów w Palestynie^[2]. Obydwie armie spotkały się pod Ramlą, która leżała na drodze z Askalonu do Jerozolimy.

Mający pod swoją komendą około 500 rycerzy Baldwin I, król jerozolimski, został wprowadzony w błąd co do liczebności sił przeciwnika przez swych zwiadowców. Myśląc iż ma przed sobą niewielki oddział wojsk egipskich (W rzeczywistości armia Al-Afdala liczyła około 20 000 żołnierzy) zdecydował się na bitwę. Pomyłka zwiadu wyszła na jaw już w trakcie walki, kiedy to większość rycerzy uderzyła na główne siły Fatymidów i została rozgromiona. Większość łacinników zginęła, ale część, jak na przykład Odo Arpin z Bourges, dostała się do niewoli. Baldwinowi i kilku jego towarzyszom udało się zbiec do warownej wierzy w Ramli, gdzie się zabarykadowali. Pod osłoną nocy wymknęli się i zbiegli do Arsuf.

• Dupuy Richard Ernest, Dupuy Trevor Nevitt, The Encyclopedia of Military History,Harper & Row, 1977
• Runciman Steven, Dzieje wypraw krzyżowych: Królestwo Jerozolimskie i frankijski wschód 1100-1187, tom 2, Książnica, 2009
• Smail R. C., Crusading Warfare, 1097–1193, Wydawnictwo Uniwersytetu Cambridge, 1995