Królowie Jerozolimy – Wikipedia, wolna encyklopedia

Królowie Jerozolimy – chrześcijańscy władcy Królestwa Jerozolimskiego utworzonego podczas pierwszej krucjaty w 1099 r. Przestało ono istnieć w 1291 r. po upadku Akki.

Władcy Królestwa Jerozolimskiego

#	Imię	Urodzony	Zmarł	Czas rządów	Rodzice
1	Gotfryd z Bouillon^[a]	ok. 1060 Baisy-Thy	18 lipca 1100 Hajfa	1099-1100	Eustachy II z Boulogne Ida Lotaryńska
2	Baldwin I z Boulogne	ok. 1065	2 kwietnia 1118 Arisz	1100-1118	Eustachy II z Boulogne Ida Lotaryńska
3	Baldwin II z Bourcq	???	21 sierpnia 1131 Jerozolima	1118-1131	Hugon I z Rethel Melisanda z Montlhéry
4	Melisanda	1105	11 września 1161 Betania	1131-1153	Baldwin II z Bourcq Morfia z Meliteny
5	Fulko Andegaweński król iure uxoris	1092	10 listopada 1143 Akka	1131-1143	Fulko IV Andegaweński Bertrada z Montfort
6	Baldwin III	1130	10 lutego 1162 Bejrut	1143-1162	Fulko Andegaweński Melisanda Jerozolimska
7	Amalryk I	1136	11 lipca 1174 Jerozolima	1162-1174	Fulko Andegaweński Melisanda Jerozolimska
8	Baldwin IV Trędowaty	1161	10 marca 1185 Jerozolima	1174-1185	Amalryk I Jerozolimski Agnieszka z Courtenay
9	Baldwin V Dziecię	1177	1186 Akka	1185-1186	Wilhelm z Montferratu Sybilla Jerozolimska
10	Sybilla	1159	25 lipca 1190 Akka	1186-1190	Amalryk I Jerozolimski Agnieszka z Courtenay
11	Gwidon de Lusignan król iure uxoris	1150	1194	1186-1192	Hugon VIII de Lusignan Burgogna de Rancon
12	Izabela I	1170	1205	1192-1205	Amalryk I Jerozolimski Maria Komnena
13	Konrad z Montferratu król iure uxoris	1146	28 kwietnia 1192 Tyr	1192	Wilhelm V z Montferratu Judyta Babenberg
14	Henryk z Szampanii król iure uxoris	29 lipca 1166	10 września 1197 Akka	1192-1197	Henryk I z Szampanii Maria z Szampanii
15	Amalryk II de Lusignan król iure uxoris	1144	1 kwietnia 1205 Akka	1198-1205	Hugon VIII de Lusignan Burgogna de Rancon
16	Maria z Montferratu	1192 Tyr	1212	1205-1212	Konrad z Montferratu Izabela Jerozolimska
17	Jan z Brienne król iure uxoris	1148	23 marca 1237 Konstantynopol	1210-1212	Erard II de Brienne Agnieszka de Montfaucon
18	Jolanta (Izabela II) z Brienne	1212 Akka	2 maja 1228 Andria	1212-1228	Jan z Brienne Maria z Montferratu
19	Fryderyk I Hohenstauf król iure uxoris	26 grudnia 1194 Jesi	13 grudnia 1250 Fiorentino	1225-1228	Henryk VI Hohenstauf Konstancja Sycylijska
20	Konrad II Hohenstauf	25 kwietnia 1228 Andria	21 maja 1254 Lavello	1228-1254	Fryderyk II Hohenstauf Jolanta Jerozolimska
21	Konrad III Hohenstauf (Konradyn)	25 marca 1252 Wolfstein	29 października 1268 Neapol	1254-1268	Konrad IV Hohenstauf Elżbieta Bawarska
22	Hugo I Cypryjski	1235	24 marca 1284	1268-1284	Henryk z Antiochii Izabela z Lusignan
23	Karol I Andegaweński	marzec 1227	7 stycznia 1285 Foggia	1277-1285	Ludwik VIII Lew Blanka Kastylijska
24	Jan II Cypryjski	1259	20 maja 1285	1284-1285	Hugo III Cypryjski Izabela z Ibelinu
25	Henryk II Cypryjski	1271	31 sierpnia 1324 Strovolos	1285-1291	Hugo III Cypryjski Izabela z Ibelinu

Tytularni Królowie Jerozolimy

Kursywą oznaczono osoby, którzy osobiście nie używali tytułu Króla Jerozolimy i nie zgłaszali tym samym roszczeń do tronu.

Następcy Henryka II, króla Cypru i Jerozolimy

Dynastia Lusignan

Królowie Cypru i tytularni królowie (pretendenci do tronu) Jerozolimy

Henryk II (1291-1306)
- Amalryk z Tyru (regent i uzurpator: 1306-1310)
Henryk II (1310-1324) ponownie
Hugo II (1324-1359)
Piotr I (1359-1369)
Piotr II (1369-1382)
Jakub I (1382-1398)
Janus (1398-1432)
Jan III (1432-1458)
Charlotta (1458-1464)
- Ludwik Sabaudzki (1459-1464) (mąż Charlotty i król iure uxoris)

W 1464 roku Charlotta została usunięta z tronu cypryjskiego i tytularnego jerozolimskiego. Nadal jednak uważana była za prawowitą królową. W 1485 roku po śmierci męża Ludwika Sabaudzkiego, scedowała swoje prawa do tronu na rzecz kuzyna – Karola I Sabaudzkiego.

Dynastia sabaudzka

sabaudzka linia legitymistyczna

Charlotta (1464-1485)
- Ludwik Sabaudzki (1464-1485) (mąż Charlotty i król iure uxoris)
Karol I Wojownik (1485-1490)
Karol II Jan Amadeusz (1490-1496)

Po śmierci Karola II Księstwo Sabaudii przejął jego najbliższy męski krewny Filip II, pretensje do tronu cypryjskiego i jerozolimskiego zgłosiła jednak siostra Karola – Jolanta. Tron Sabaudzki mogli dziedziczyć jedynie mężczyźni, a co do dziedzictwa Lusignanów nie było tego typu restrykcji.

Dynastia Lusignan

linia faktycznych królów Cypru

Jakub II Bastard (1464-1473)
Jakub III (1473-1474)
Katarzyna Cornaro (1474-1489)

W 1489 Katarzyna przekazała swoje królestwo i prawa do tronu jerozolimskiego Republice Weneckiej
linia Filipa II księcia Sabaudii

Filip II Sabaudzki (1496-1497)
Filibert Piękny (1497-1504)
Karol III Dobry (1504-1553)
Emanuel Filibert (1553-1580)
Karol Emanuel I Wielki (1580–1630)
Wiktor Amadeusz I (1630-1637) (użył tytułu Króla Cypru w 1632)
Franciszek Hiacynt (1637-1638)
Karol Emanuel II (1638-1675)
Wiktor Amadeusz II (1675-1732) (używał tytułów od 1713)
Karol Emanuel III (1732-1773)
Wiktor Amadeusz III (1773-1796)
Karol Emanuel IV (1796)
Wiktor Emanuel I (1814-1821)
Karol Feliks (1821-1831)
Karol Albert (1831-1849)
Wiktor Emanuel II (1849-1878) (król Włoch od 1861)
Humbert I (1878-1900) (król Włoch)
Wiktor Emanuel III (1900-1946) (król Włoch)
Humbert II (1946-1983) (król Włoch do 1946)
Wiktor Emanuel (IV) (1983-) (także pretendent do tronu Włoch)

linia Jolanty, siostry Karola II

Jolanta Ludwika (1496-1499)
- Filibert Piękny (do 1504) (mąż Jolanty, książę Sabaudii)
Szarlotta Neapolitańska (1499-1506)
Anne de Laval (1506-1554)
(...)

Następcy Karola I, króla Neapolu i Jerozolimy

Karol I Andegaweński odkupił prawa do tronu Jerozolimskiego od wygnanej przez Hugona I, pretendentki do tronu, Marii z Antiochii. Maria była wnuczką Amalryka I i Izabeli I. 18 marca 1277 r. odsprzedała ona swoje prawa do tronu Karolowi za 1000 funtów złota i 4000 liwrów dożywotniej renty. Transakcja uzyskała akceptację i potwierdzenie papieża. Karol jednak tylko kilka lat kontrolował część Królestwa.

Dynastia andegaweńska

Karol I (1277–1285)
Karol II (1285–1309)
Robert I Mądry (1309–1343)
Joanna I (1343–1382).

starsza linia andegaweńska

Karol III z Durazzo (1382–1386)
Władysław I (1386–1414)
Joanna II (1414–1435) (zapisała swe prawa René I Andegaweńskiemu)

młodsza linia andegaweńska

Dynastia Walezjuszów (linia Valois-Anjou)

Ludwik I (1382-1384)
Ludwik II (1384-1417)
Ludwik III (1417-1434)
René I Andegaweński (1434-1480)

René I Andegaweński połączył roszczenia dwóch linii. W 1441 kontrola nad Królestwem Neapolu została utracona na rzecz Alfonsa V, króla Aragonii, który również przejął roszczenia do tronu jerozolimskiego. Spowodowało to ponowne rozwarstwienie pretendentów.

linia andegaweńsko-lotaryńska