French
DeutschBliźniaczy Komin – Wikipedia, wolna encyklopedia
| Plan jaskini | |
 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Właściciel | |
| Długość | 40 m |
| Deniwelacja | 13,5 m |
| Wysokość otworów | 1451 m n.p.m. |
| Wysokość otworów nad dnem doliny | 115 m |
| Ekspozycja otworów | ku W |
| Data odkrycia | 1959 rok |
| Odkrywca | R. Florek |
| Kod | (nr inwentarzowy PIG) T.E-11.34 |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°14′32″N 19°54′22″E/49,242167 19,906103 | |
Bliźniaczy Komin (Dwoisty Komin) – jaskinia w Wielkiej Świstówce w Dolinie Miętusiej w Tatrach Zachodnich[1]. Ma dwa otwory wejściowe w zachodniej ścianie Ratusza Litworowego, poniżej Komina w Ratuszu, na wysokości 1451 metrów n.p.m. Długość jaskini wynosi 40 metrów, a jej deniwelacja 13,5 metra[2].
Opis jaskini
[edytuj | edytuj kod]Jaskinię tworzą dwa kominy pod wspólnym okapem. Jeden komin ma 12,5 metra wysokości, drugi 10,5 metra. W wyższym kominie znajdują się dwie, położone na różnych wysokościach, salki. Z salki położonej wyżej można dostać się do kominka (3,5 metra wysokości) lub dojść przez progi do zawaliska stanowiącego strop komina.
Niższy komin składa się z dwóch części rozdzielonych zaciskiem. Dolna część to korytarzyk zakończony kilkumetrowym kominkiem. W bok od tego korytarzyka znajduje się salka, z której można dostać się przez zacisk do górnej części komina[2].
Przyroda
[edytuj | edytuj kod]W jaskini występują dobrze rozwinięte nacieki grzybkowe i polewy naciekowe.
W wyższym kominie, aż do wylotu pierwszej salki, rosną mchy, wątrobowce, glony i porosty[2].
Historia odkryć
[edytuj | edytuj kod]Jaskinie odkrył R. Florek 17 maja 1959 roku. W jej badaniu wzięli udział S. Wójcik, M. Kruczek, Z. Stecka i J. Olszewski[2].