Bożena Pestka – Wikipedia, wolna encyklopedia

Bożena Pestka
Data i miejsce urodzenia

3 października 1933
Tczew

Wzrost

163 cm

Dorobek medalowy
Mistrzostwa Polski
złoto Wrocław 1952 bieg na 800 m
złoto Warszawa 1953 bieg na 800 m
złoto Zielona Góra 1953 bieg przełajowy
złoto Warszawa 1954 bieg na 800 m
złoto Łódź 1955 bieg na 800 m
srebro Wrocław 1952 bieg na 400 m
srebro Warszawa 1953 bieg na 400 m
srebro Olsztyn 1954 bieg przełajowy
srebro Gorzów Wlkp. 1955 bieg przełajowy
srebro Zabrze 1956 bieg na 800 m
srebro Opole 1956 bieg przełajowy
brąz Warszawa 1954 bieg na 400 m
brąz Zabrze 1956 bieg na 400 m

Bożena Pestka po mężu Turecka (ur. 3 października 1933 w Tczewie[1]) – polska lekkoatletka, specjalistka biegów średniodystansowych.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Wystąpiła na mistrzostwach Europy w 1954 w Bernie, gdzie zajęła 5. miejsce w biegu na 800 metrów[2]. Na Akademickich Mistrzostwach Świata (UIE) w 1953 w Bukareszcie zajęła 9. miejsce na tym dystansie, a w 1955 w Warszawie – 4. miejsce.

Pięciokrotnie była mistrzynią Polski: w biegu na 800 metrów w 1952, 1953, 1954 i 1955, a także w biegu przełajowym na 1 km w 1955. Zdobywała również srebrne medale w biegu na 400 metrów w 1952 i 1953, na 800 metrów w 1956 i w biegu przełajowym w 1954, 1955 i 1956, a brązowe medale na 400 m w 1954 i 1956 oraz w sztafecie 500-200–100 m w 1950[3].

Pięć razy poprawiała rekord Polski na 800 metrów doprowadzając go do wyniku 2;11,0 (26 sierpnia 1956, Wałcz[4]. Ustanawiała również rekordy w nieolimpijskich konkurencjach: biegu na 500 metrów (cztery razy, do wyniku 1:15,6 13 sierpnia 1956 w Wałczu), sztafecie 10 × 100 m (2:09,5 4 listopada 1956, Kraków) i sztafecie 3 × 800 m (6:53,0 4 listopada 1956, Kraków)[3].

W latach 1952–1956 startowała w pięciu meczach reprezentacji Polski w biegu na 800, odnosząc jedno zwycięstwo indywidualne[5].

Rekordy życiowe[1][6]:

  • bieg na 400 metrów – 56,9 (12 sierpnia 1956, Wałcz)
  • bieg na 500 metrów – 1:15,6 (13 sierpnia 1956, Wałcz)
  • bieg na 800 metrów – 2:11,0 (26 sierpnia 1956, Wałcz)

Była zawodniczką klubów: Spójnia Tczew (1949), Spójnia Gdańsk (1950-1956) i LKS Sopot (1957-1958)[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Henryk Kurzyński: Biografie członków Wunderteamu. W: Andrzej Karczmarski: Wunderteam. Lekkoatletyczna drużyna marzeń. Pruszków: Star Press, 2004, s. 136. ISBN 83-920565-0-7.
  2. Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 507 [dostęp 2021-01-24] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  3. a b c Andrzej Karczmarski, Ryszard Sadkowski: Z historii lekkoatletyki na Pomorzu Gdańskim. T. 1. Pruszcz Gdański: AGNI, 2011, s. 265-267. ISBN 978-83-60176-66-5.
  4. Janusz Waśko, Andrzej Socha: Athletics National Records Evolution 1912 – 2006. Zamość – Sandomierz: 2007, s. 210-211.
  5. Zbigniew Łojewski, Tadeusz Wołejko: Historia spotkań międzypaństwowych reprezentacji Polski. Część I – seniorki. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 1979, s. 16.
  6. Henryk Gąszczak, Polska lekkoatletyka w statystyce historycznej; lata 1920-2007 [online], old.pzla.pl [dostęp 2021-01-24] (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Henryk Kurzyński: Biografie członków Wunderteamu. W: Andrzej Karczmarski: Wunderteam. Lekkoatletyczna drużyna marzeń. Pruszków: Star Press, 2004, s. 119. ISBN 83-920565-0-7.
  • Andrzej Karczmarski, Ryszard Sadkowski: Z historii lekkoatletyki na Pomorzu Gdańskim. T. 1. Pruszcz Gdański: AGNI, 2011, s. 265-267. ISBN 978-83-60176-66-5.
  • Encyklopedia (statystyczna) polskiej lekkiej atletyki: 1919-1994. Warszawa: PZLA, 1994. ISBN 83-902509-0-X.
  • Zbigniew Łojewski, Tadeusz Wołejko: Historia spotkań międzypaństwowych reprezentacji Polski. Część I – seniorki. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 1979.