Bogumił Kuś – Wikipedia, wolna encyklopedia
Data i miejsce urodzenia | ||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wzrost | 173 cm | |||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||
|
Bogumił Kuś (ur. 10 czerwca 1957 w Grabinie[1]) – polski lekkoatleta, długodystansowiec, trener.
Osiągnięcia
[edytuj | edytuj kod]Startował w finale Pucharu Europy w 1983 w Londynie, gdzie zajął 7. miejsce w biegu na 10 000 metrów.
Był mistrzem Polski na 10 000 m w 1981, 1982 i 1983 oraz wicemistrzem w 1984, mistrzem Polski w biegu przełajowym w 1983 i 1984 oraz wicemistrzem w 1982, a także mistrzem w biegu maratońskim w 1987[2][3].
21 kwietnia 1985 w Londynie ustanowił rekord Polski w maratonie wynikiem 2.11:43 s.[4].
W latach 1981–1984 startował w pięciu meczach reprezentacji Polski w biegach na 3000 m, 5000 m i 10 000 m, odnosząc 1 zwycięstwo indywidualne. Był zawodnikiem Oleśniczanki.
W latach 2021 -2022 trener biegów długodystansowych w LKS Victoria Olesno
Rekordy życiowe
[edytuj | edytuj kod]- bieg na 1000 metrów – 2:26,2 s. (13 maja 1978, Warszawa)[5]
- bieg na 1500 metrów – 3:42,97 s. (19 sierpnia 1982, Sopot)[5][6]
- bieg na 3000 metrów – 7:55,8 s. (8 sierpnia 1982, Sopot)[5][7]
- bieg na 5000 metrów – 13:44,69 s. (23 maja 1984, Ostrawa)[5][8]
- bieg na 10 000 metrów – 28:26,92 s. (9 czerwca 1984, Soczi)[5][9] – 8. wynik w historii polskiej lekkoatletyki[10]
- bieg maratoński – 2.11:43 s. (21 kwietnia 1985, Londyn)[5][11]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Encyklopedia (statystyczna) polskiej lekkiej atletyki: 1919-1994. Warszawa: PZLA, 1994, s. 135. ISBN 83-902509-0-X.
- ↑ Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Tadeusz Wołejko: Historia Finałów Lekkoatletycznych Mistrzostw Polski 1920-2007. Konkurencje męskie. Szczecin – Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008, s. 75, 90, 287 i 288. ISBN 978-83-61233-20-6.
- ↑ Tadeusz Dziekoński: Historia Mistrzostw Polski w maratonie mężczyzn (medaliści). [dostęp 2018-07-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-18)]. (pol.).
- ↑ Janusz Waśko, Andrzej Socha: Athletics National Records Evolution 1912 – 2006. Zamość - Sandomierz: 2007, s. 59.
- ↑ a b c d e f Bieganie.pl: Bogumił Kuś. [dostęp 2010-12-23]. (pol.).
- ↑ Encyklopedia (statystyczna) polskiej lekkiej atletyki: 1919-1994. Warszawa: PZLA, 1994, s. 35. ISBN 83-902509-0-X.
- ↑ Encyklopedia (statystyczna) polskiej lekkiej atletyki: 1919-1994. Warszawa: PZLA, 1994, s. 36. ISBN 83-902509-0-X.
- ↑ Encyklopedia (statystyczna) polskiej lekkiej atletyki: 1919-1994. Warszawa: PZLA, 1994, s. 38. ISBN 83-902509-0-X.
- ↑ Encyklopedia (statystyczna) polskiej lekkiej atletyki: 1919-1994. Warszawa: PZLA, 1994, s. 40. ISBN 83-902509-0-X.
- ↑ Zbigniew Jonik , All-Time Lists / Tabele najlepszych w historii [online], zbjonik.republika.pl [dostęp 2012-07-19] (pol.).
- ↑ Encyklopedia (statystyczna) polskiej lekkiej atletyki: 1919-1994. Warszawa: PZLA, 1994, s. 43. ISBN 83-902509-0-X.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Encyklopedia (statystyczna) polskiej lekkiej atletyki: 1919-1994. Warszawa: PZLA, 1994. ISBN 83-902509-0-X.
- Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Tadeusz Wołejko: Historia Finałów Lekkoatletycznych Mistrzostw Polski 1920-2007. Konkurencje męskie. Szczecin – Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008. ISBN 978-83-61233-20-6.
- Zbigniew Łojewski, Tadeusz Wołejko: Osiągnięcia Polskiej Lekkiej Atletyki w 40-leciu PRL. Mecze Międzypaństwowe I Reprezentacji Polski seniorów – mężczyźni. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 1984.