Stanisław Podzoba – Wikipedia, wolna encyklopedia
Data urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||
|
Stanisław Podzoba (ur. 2 stycznia 1940 w Wężerowie[1]) – polski lekkoatleta długodystansowiec.
Rozpoczął uprawianie lekkoatletyki podczas służby wojskowej w Elblągu[1]. W 2. połowie lat 60. i na początku lat 70. był czołowym długodystansowcem w Polsce. Na europejskich igrzyskach halowych w 1969 w Belgradzie zajął 8. miejsce w biegu na 3000 metrów. Na halowych mistrzostwach Europy w 1971 w Sofii odpadł w eliminacjach na tym samym dystansie.
Był mistrzem Polski w biegu przełajowym na 3 km w 1968 i na 7,5 km w 1970, wicemistrzem w biegu przełajowym na 3 km w 1967, na 8 km w 1969 i na 6 km w 1971, a także w biegu na 5000 metrów w 1970. Zdobył również brązowe medale mistrzostw Polski w biegu przełajowym na 3 km w 1966, w biegu na 5000 metrów w 1969 i w biegu na 10 000 metrów w 1970[2].
W latach 1969–1971 startował w pięciu meczach reprezentacji Polski w biegu na 10 000 m, odnosząc 2 zwycięstwa indywidualne.
Rekordy życiowe[3]:
- bieg na 800 metrów – 1:53,0 (2 lipca 1969, Katowice)
- bieg na 1000 metrów – 2:24,5 (1 maja 1967, Wałcz)
- bieg na 1500 metrów – 3:47,8 (15 maja 1966, Warszawa)
- bieg na 3000 metrów – 8:05,0 (22 czerwca 1972, Warszawa)
- bieg na 5000 metrów – 14:03,2 (1 czerwca 1968, Warszawa)
- bieg na 10 000 metrów – 29:13,6 (1 maja 1970, Warszawa)[4]
- bieg na 3000 metrów z przeszkodami – 8:55,8 (11 października 1969, Łódź)
Był zawodnikiem Cracovii. Po zakończeniu kariery pracował jako pracownik ochrony mienia Akademii Pedagogicznej w Krakowie[1]. Startuje w zawodach biegowych dla weteranów[5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Czesław Michalski: O sporcie. Konspekt. 5 [dostęp 2010-12-24]. (pol.).
- ↑ Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Tadeusz Wołejko: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1920-2007. Konkurencje męskie. Szczecin – Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008, s. 63, 73, 283 i 284. ISBN 978-83-61233-20-6.
- ↑ Bieganie.pl: Stanisław Podzoba. [dostęp 2010-12-24]. (pol.).
- ↑ Encyklopedia (statystyczna) polskiej lekkiej atletyki: 1919-1994. Warszawa: PZLA, 1994, s. 41. ISBN 83-902509-0-X.
- ↑ Roman Kieroński: Zwycięzcy biegu Leliwitów. NaszeMiasto.pl. Tarnów [dostęp 2010-12-24]. (pol.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Encyklopedia (statystyczna) polskiej lekkiej atletyki: 1919-1994. Warszawa: PZLA, 1994. ISBN 83-902509-0-X.
- Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Tadeusz Wołejko: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1920-2007. Konkurencje męskie. Szczecin – Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008. ISBN 978-83-61233-20-6.
- Zbigniew Łojewski, Tadeusz Wołejko: Osiągnięcia polskiej lekkiej atletyki w 40-leciu PRL. Mecze międzypaństwowe I reprezentacji Polski seniorów – mężczyźni. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 1984.
- Czesław Michalski: O sporcie. Konspekt. 5 [dostęp 2010-12-24]. (pol.).