Bogusław Jasiński (filozof) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł dotyczy filozofa. Zobacz też: inne osoby nazywające się "Bogusław Jasiński".

Ten artykuł od 2023-05 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Bogusław Jasiński (ur. 1953) – polski filozof, estetyk oraz pisarz.

Autor kilkunastu książek z dziedziny filozofii, m.in.: Zagubiony ethos, Dwie fenomenologie: Husserl i Heidegger, Tezy o ethosofii, Droga myśli, Twórczość a sztuka – wprowadzenie do estetyki procesów twórczych, Estetyka po estetyce, Sztuka. Tylko wtedy, kiedy jestem oraz ponad 140 rozpraw naukowych. Od wielu lat tworzy koncepcję ethosofii – oryginalnego stanowiska teoretycznego, wykraczającego poza standardowo rozumianą filozofię^[1].

Ukończył filologię polską i filozofię na Uniwersytecie Warszawskim oraz studia na Wydziale Reżyserii PWST w Warszawie. Uzyskał stopień doktora filozofii w PAN.