Bojer – Wikipedia, wolna encyklopedia

Bojer, także ślizg lodowy – jednostka żaglowa napędzana siłą wiatru, poruszająca się po lodzie na płozach.

Charakterystyka

[edytuj | edytuj kod]

W bojerach pędnikiem jest żagiel (lub rzadziej płat lotniczy – skrzydło) zamocowany na kadłubie poruszającym się na płozach po zamarzniętych zbiornikach wodnych[1]. O poruszającym się bojerze mówimy, że "lata".

Najpopularniejsze klasy bojerów w Polsce to DN oraz Monotyp XV.

Żaglowozy to konstrukcje podobne do bojerów, ale poruszające się na kołach, zazwyczaj wykorzystują dna wyschniętych słonych jezior lub - dzięki zjawisku pływów - okresowo odsłaniane dno morskie.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Jacek Czajewski: Encyklopedia Żeglarstwa. Warszawa: PWN, 1996, s. 380. ISBN 83-01-11914-4.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]