Boris Strel – Wikipedia, wolna encyklopedia

Boris Strel
Data i miejsce urodzenia

20 czerwca 1959
Žiri

Data i miejsce śmierci

28 marca 2013
Škofja Loka

Klub

SK Alpetour

Wzrost

173 cm

Pierwsze punkty w PŚ

4.02 1979, Jasná
(7. miejsce – gigant)

Pierwsze podium w PŚ

26.01 1981, Adelboden (2. miejsce – gigant)

Dorobek medalowy
}
Reprezentacja  Jugosławia
Mistrzostwa świata
brąz Schladming 1982 slalom gigant

Boris Strel (ur. 20 czerwca 1959 w Žiri, zm. 28 marca 2013 w Škofjej Loce[1]) – słoweński narciarz alpejski reprezentujący Jugosławię, brązowy medalista mistrzostw świata.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Pierwsze punkty w zawodach w zawodach Pucharu Świata zdobył 4 lutego 1979 roku w Jasnej, zajmując siódme miejsce w gigancie. Na podium zawodów tego cyklu pierwszy raz stanął 26 stycznia 1981 roku w Adelboden, gdzie rywalizację w tej konkurencji ukończył na drugiej pozycji. W zawodach tych uległ jedynie Ingemarowi Stenmarkowi ze Szwecji, a drugie miejsce ex aequo zajął Austriak Christian Orlainsky. W kolejnych startach jeszcze jeden raz stanął na podium zawodów pucharowych: 15 grudnia 1981 roku w Cortinie d’Ampezzo triumfował w gigancie. Wyprzedził tam Phila Mahre z USA i Szwajcara Joëla Gaspoza. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 1980/1981, kiedy to zajął 21. miejsce w klasyfikacji generalnej.

Jego największym sukcesem jest brązowy medal w gigancie wywalczony podczas mistrzostw świata w Schladming w 1982 roku. W zawodach tych wyprzedzili go jedynie Steve Mahre z USA i Ingemar Stenmark. Był to jego jedyny medal wywalczony na międzynarodowej imprezie tej rangi. W 1980 roku wystąpił w gigancie i slalomie na igrzyskach olimpijskich w Lake Placid. W pierwszej z tych konkurencji uzyskał ósmy czas pierwszego przejazdu i piąty czas w drugim, co dało mu ósmy łączny wynik. Rywalizacji w slalomie nie ukończył, wypadając z trasy w drugim przejeździe; po pierwszej części tej konkurencji zajmował piętnastą pozycję. Brał też udział w gigancie na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach w Sarajewie. Tym razem w pierwszej części rywalizacji był piąty, a w drugim przejeździe zanotował szósty czas, ostatecznie kończąc zawody na piątym miejscu.

W 1985 roku zakończył karierę.

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
8. 19 lutego 1980 Stany Zjednoczone Lake Placid Gigant 2:40,74 +2,50 Szwecja Ingemar Stenmark
DNF2 22 lutego 1980 Stany Zjednoczone Lake Placid Slalom 1:44,26 Szwecja Ingemar Stenmark
5. 14 lutego 1984 Sarajewo Gigant 2:41,18 +1,18 Szwajcaria Max Julen
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
36.[2] 2 lutego 1978 Garmisch-Partenkirchen Gigant 3:02,52 +9,39 Szwecja Ingemar Stenmark
DNF1[3] 5 lutego 1978 Garmisch-Partenkirchen Slalom 1:39,54 - Szwecja Ingemar Stenmark
8. 19 lutego 1980 Stany Zjednoczone Lake Placid Gigant 2:40,74 +2,50 Szwecja Ingemar Stenmark
DNF2 22 lutego 1980 Stany Zjednoczone Lake Placid Slalom 1:44,26 Szwecja Ingemar Stenmark
3. 3 lutego 1982 Austria Schladming Gigant 2:38,80 +0,62 Stany Zjednoczone Steve Mahre
DNF1[4] 7 lutego 1982 Austria Schladming Slalom 1:48,48 Szwecja Ingemar Stenmark
DNF1[5] 7 lutego 1985 Włochy Bormio Gigant 2:28,90 Markus Wasmeier

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium w zawodach

[edytuj | edytuj kod]
  1. Szwajcaria Adelboden26 stycznia 1981 (gigant) – 2. miejsce
  2. Włochy Cortina d’Ampezzo15 grudnia 1981 (gigant) – 1. miejsce

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]